Monthly Archives: Απρίλιος 2013

Τετ.1η Μάη :: Απεργιακή Συγκέντρωση-Πορεία: 11πμ, Μουσείο (Πατησίων)

ΖΗΤΩ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ!

ΤΕΤΑΡΤΗ 1η ΜΑΗ 2013

ΟΛΟΙ & ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ!

Πρωτομαγιάτικη Απεργιακή Συγκέντρωση-Πορεία:
11πμ, Μουσείο (Πατησίων)

Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής

_________

από την απεργιακή πορεία της 1ης Μαη 2013:

 

Advertisement

Νέα Μανωλάδα: Τόπος εκμετάλλευσης μεταναστών – εργατών. Μια εικόνα από το εργασιακό μας μέλλον; [ανακοίνωση ΣΥΒΧΑ]

Νέα Μανωλάδα:
Τόπος εκμετάλλευσης μεταναστών-εργατών.

Μια εικόνα από το εργασιακό μας μέλλον;

Τα εργασιακά κάτεργα της Νέας Μανωλάδας είναι γνωστά εδώ και αρκετά χρόνια, συντηρούνταν από μια κοινωνία που τα πρώτα χρόνια της εσωτερικής μετανάστευσης στην Ελλάδα από την επαρχία στα μεγάλα αστικά κέντρα, εκμεταλλευόμενοι ήταν οι ντόπιοι εργάτες οι οποίοι αργότερα αντικαταστάθηκαν από ακόμα φθηνότερα εργατικά χέρια, των μεταναστών εργατών. Πρωταγωνιστικό ρόλο σε όλο αυτό έπαιξαν οι εκμεταλλευτές-αφεντικά, οι οποίοι έκαναν τα πάντα προκειμένου να δημιουργήσουν έναν διαχωρισμό μεταξύ ντόπιων και μεταναστών εργατών με απώτερο σκοπό τον κατακερματισμό της εργατικής τάξης, η ενότητα της οποίας αποτελεί ανάχωμα σε όλα αυτά τα αντεργατικά μέτρα που έχουν περάσει εδώ και δεκαετίες με αποκορύφωμα τα τελευταία χρόνια. Ας δούμε όμως τα γεγονότα με τη σειρά:

Μετανάστες εργάτες άρχισαν να καταδιώκονται από τρεις μπράβους-επιστάτες του εργοδότη που κρατούσαν καραμπίνες όταν πήγαν να τους ζητήσουν τα δεδουλευμένα έξι μηνών. Αντί χρημάτων εισέπραξαν τυφλούς και ασταμάτητους πυροβολισμούς με αποτέλεσμα να τραυματισθούν τριάντα άτομα περίπου και αρκετοί από αυτούς να διακομισθούν στο νοσοκομείο. Οι εργαζόμενοι από το Μπαγκλαντές εργάζονται άπειρες ώρες μέσα σε θερμοκήπια όπου η θερμοκρασία φτάνει τους 50 βαθμούς Κελσίου, με μια ατμόσφαιρα εντελώς αποπνικτική από την υγρασία και τα φυτοφάρμακα, για να λαμβάνουν μαύρα μεροκάματα με εξευτελιστικά χρήματα, από τα οποία γύρω στα μισά κρατούνταν για έξοδα φαγητού και διαμονής. Στοιβάζονται σε παράγκες χωρίς τα στοιχειώδη, ρεύμα, τουαλέτα και νερό αντιμετωπίζοντας απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης.

Πρόκειται για το αποκορύφωμα μιας σειράς από ρατσιστικές επιθέσεις που ξεκίνησαν στη Νέα Μανωλάδα το 2007 και μέχρι σήμερα έχουν μείνει ατιμώρητες. Ένα χρόνο αργότερα οι μετανάστες-εργάτες γης ξεκινούν απεργία διεκδικώντας καλύτερα μεροκάματα και πιο αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και διαβίωσης. Ύστερα από αυτό, γίνονται δέκτες της εργοδοτικής τρομοκρατίας με απειλές και ξυλοδαρμούς. Ακολούθησαν προπηλακισμοί δημοσιογράφων και αλληλέγγυων. Τον Αύγουστο του 2012 ένα άγριο ρατσιστικό συμβάν προστίθεται, στο οποίο ένας επιστάτης-τραμπούκος έσυρε με αυτοκίνητο Αιγύπτιο εργάτη επειδή τόλμησε να ζητήσει τα απλήρωτα μεροκάματά του. Καθόλου τυχαίο, ο συγκεκριμένος είναι ο ένας από τους τρεις ο οποίος συμμετείχε και στο πρόσφατο έγκλημα στη Μανωλάδα, αλλά η υπόθεση του Αυγούστου δεν έχει εκδικαστεί ακόμη.

Μπορεί ο ρατσισμός και οι κοινωνικές διακρίσεις να είναι παλιά ιστορία στην Ελλάδα, αλλά οι επιστάτες των φραουλοχωραφιών πήραν το όπλο τους ενθαρυμμένοι τόσο από την όξυνση της ταξικής επίθεσης την περίοδο της κρίσης όσο και από τη δράση των νεοναζί της χρυσής αυγής. Η νομιμοποίηση τέτοιων φασιστικών και αντεργατικών πρακτικών δεν μπορεί να γίνει επιτρεπτή. Χρειάζεται να αντιστεκόμαστε με όποιον τρόπο μπορούμε όπως έκαναν και οι εργάτες γης, απαίτησαν τα δεδουλευμένα τους σε μία εποχή που η καθυστέρηση πληρωμών θεωρείται ‘’κάτι φυσιολογικό’’.

Ως σύλλογος υπαλλήλων βιβλίου – χάρτου Αττικής καταδικάζουμε κάθε μορφής φασιστική, ρατσιστική και εργοδοτική βία. Αυτές οι πρακτικές των αφεντικών και του συστήματος έχουν ως σκοπό την ακόμα μεγαλύτερη υποτίμηση της εργατικής μας δύναμης και της ζωής μας εξαφανίζοντας κάθε ίχνος εργασιακού δικαιώματος: απλήρωτοι, χωρίς ασφάλιση, απαξιώνοντας την ανθρώπινη ζωή για ένα κομμάτι ψωμί, μετατρεπόμενοι σε σύγχρονους σκλάβους. Τα συγκεκριμένα περιστατικά δεν είναι μεμονωμένα, συμβαίνουν συχνά κυρίως σε μετανάστες οι οποίοι ζουν σε καθεστώς άγριας εκμετάλλευσης και κοινωνικού κανιβαλισμού. Δεν είναι λίγες οι καταγγελίες που έχουν γίνει σχετικά με βασανισμούς, εξαφανίσεις μεταναστών που δεν τους αναζητάει κανένας, ή πτώματα στο Αιγαίο στην προσπάθειά τους να αναζητήσουν μια καλύτερη τύχη. Τα τελευταία χρόνια με την ψήφιση μιας σειράς αντεργατικών νόμων από κράτος, εργοδότες, ΕΕ και ΔΝΤ, έχουν ως αποτέλεσμα το τσάκισμα των εργασιακών μας δικαιωμάτων, την προσπάθειά κατάργησης των συλλογικών συμβάσεων και τη διάλυση κάθε κεκτημένου που έχει κερδηθεί με αγώνες. Την εποχή της κρίσης που όλα δείχνουν δυσκολότερα, χρειάζεται να ενώσουμε τις δυνάμεις μας με όλα τα αντιστεκόμενα κομμάτια της κοινωνίας, να υπερασπιζόμαστε τα ταξικά μας συμφέροντα και να εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας.

Από την απεργία πείνας των 300, τους εργάτες της Μηχανιώνας, της Σκάλας Λακωνίας μέχρι τη Μανωλάδα, οι μετανάστες διεκδικούν αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας.

Κοινοί αγώνες ντόπιων και μεταναστών.

Να κλείσουν τώρα τα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Άμεση καταβολή των δεδουλευμένων.

Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου Αττικής
Λόντου 6 Εξάρχεια, β’ όροφος /  210-3820537 / sylyp_vivliou@yahoo.gr / bookworker.wordpress.com

κείμενο του Συλλόγου μας για την απεργία της 23ης Μάη στον κλάδο του βιβλίου

Εμείς λέμε: κι όμως γίνεται!

Μας είπαν ότι τώρα με την κρίση πρέπει να μειώσουμε τις ανάγκες και προσδοκίες μας. Να παίρνουμε λιγότερα λεφτά, να δουλεύουμε περισσότερο. Εννοούσαν, ότι θα πετσοκόψουν τους μισθούς, θα πληρώνουν όποτε και αν θέλουν και θα δουλεύουμε με συνθήκες μεσαίωνα και γαλέρας.

Μας είπαν ότι πρέπει να κάνουμε υπομονή και τα πράγματα θα καλυτερέψουν, όταν γίνουν οι αναγκαίες διαρθρωτικές αλλαγές. Εννοούσαν ότι θα καταργήσουν όλα όσα με αίμα κατακτήσαμε, δεν θα υπάρχουν Συλλογικές Συμβάσεις, κατοχυρωμένα δικαιώματα, θα πηγαίνουμε ένας-ένας, μόνοι απέναντι στους εκβιασμούς του κάθε εργοδότη.

Μας είπαν ότι «μαζί τα φάγαμε», άρα και μαζί θα τα πληρώσουμε. Δικοί μας συνάδελφοι είναι οι 1,5 εκατομμύρια άνεργοι, οι 700 χιλιάδες απλήρωτοι, οι 3 εκατ. κάτω από το όριο φτώχειας. Δικοί τους οι μεγαλοκαταθέτες στο εξωτερικό, τα κέρδη και οι επενδύσεις. Δεκαετίες κερδοφορίας δεν τα τρώγαμε μαζί. Τις «ζημιές» θα τις πληρώσουμε μαζί;

Και εξακολουθούν με θράσος να μας λένε και άλλα πολλά καθημερινά οι εργοδότες και οι κυβερνήσεις τους, οι τρόικες και οι ληστο-συμμαχίες τους, η ΕΕ και το ΔΝΤ. Το θέμα είναι τι θα πούμε εμείς!

Ως Σύλλογος με βάση την κατάσταση που διαμορφώνεται για μας τους εργαζόμενους και με αφορμή τη λήξη των κλαδικών συμβάσεων εργασίας, λέμε:

Για να ζήσουμε, πρέπει να δουλεύουμε και να πληρωνόμαστε. Να πληρωνόμαστε αξιοπρεπώς, ώστε να καλύπτουμε τις βασικές ανάγκες μας. Να δουλεύουμε τόσο, ώστε να δουλεύουμε όλοι. Γι’ αυτό διεκδικούμε νέα Κλαδική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, για να μην είναι ζούγκλα και σφαγείο η εργασία μας, οι συνθήκες και οι όροι της. Να μην είναι ατομική υπόθεση του καθένα με το αφεντικό του, αλλά συλλογική υπόθεση, κατοχυρωμένη. Όλοι μαζί μπορούμε να επιβάλλουμε καλύτερους όρους, ο καθένας μόνος του χάνει.

Λέμε, ότι 127 χρόνια μετά την καθιέρωση του 8-ωρου (το 1886 με την εξέγερση της Πρωτομαγιάς) η τεχνολογική επανάσταση και η επιστήμη έχει εκατονταπλασιάσει την παραγωγικότητα και εμείς δουλεύουμε ακόμα 8 ώρες (στην καλύτερη). Δηλαδή παράγουμε εκατονταπλάσιο κέρδος για τους εργοδότες, ενώ υπάρχουν 1,5 εκατ. άνεργοι. Διεκδικούμε λοιπόν 6 ώρες δουλειά (30 ώρες εβδομαδιαίως, με 5-ημερο, σταθερή δουλειά), για να δουλέψουν οι άνεργοι, να σταματήσει το αίσχος της υπερεκμετάλλευσης. Διεκδικούμε η δουλειά μας να πληρώνεται τουλάχιστον με 900 ευρώ κατώτατο βασικό μισθό (για 30 ώρες), το ελάχιστο όριο επιβίωσής μας σήμερα. Λεφτά υπάρχουν, το ξέρουν όλοι, αρκεί μια ματιά στις καταθέσεις, τις επενδύσεις, στα ακίνητα και στα «σεντούκια» του κεφαλαίου.

Μας λένε ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος από αυτά που κάνουν οι κυβερνήσεις, οι τρόικες, το ΔΝΤ και η ΕΕ, για τα αφεντικά. Τους λέμε: για τα δικά τους συμφέροντα δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Αυτό που επιβάλλεται όμως είναι να προτάξουμε τα δικά μας! Τα δικά μας συμφέροντα, τα δικά μας «μνημόνια» των εργαζόμενων απαιτούν να χάσουν τον πλούτο, τη δύναμη και την εξουσία τους αυτοί που μας οδήγησαν στην εξαθλίωση, στην ανεργία, στην εργασιακή ζούγκλα και τον κοινωνικό μεσαίωνα.

Μας λένε, ότι αυτά δεν γίνονται! Τους λέμε, ότι για μας είναι μονόδρομος για να ζήσουμε αξιοπρεπώς. Γίνονται, με σκληρούς και συλλογικούς αγώνες (έτσι τα κατακτήσαμε εξάλλου όλα), με την αξιοπρέπεια, την αλληλεγγύη και την ενότητά μας. Με τα δικά μας χέρια και μυαλά, τις δικές μας πλάτες, όχι με ανάθεση, με αναμονή. Δεν θα μας σώσει κανένας άλλος εκτός από τον αγώνα μας.

Για αυτό οι συλλογικές συμβάσεις έχουν τόσο κομβική σημασία. Η ύπαρξή τους μας δίνει την δυνατότητα να διαπραγματευόμαστε την εργατική μας δύναμη, η κατάργησή τους μας ρίχνει βορά στην ασυδοσία των εργοδοτών και στα τάρταρα της εκμετάλλευσης. Η Συλλογική Σύμβαση στον κλάδο του βιβλίου αλλά και σε κάθε κλάδο, είναι ανάγκη και απαίτησή μας. Θα την διεκδικήσουμε μαχητικά, μαζί με όλους τους εργαζόμενους και όλα τα δοκιμαζόμενα και αντιστεκόμενα κομμάτια της τάξης μας, για το συμφέρον και τη ζωή όλων μας.

Ένας σημαντικός σταθμός του συνολικού αγώνα μας
που διεξάγεται μέσα και έξω από τους χώρους δουλειάς

είναι η απεργία
της Πέμπτης 23 Μάη 2013
στον κλάδο του βιβλίου

Θα είμαστε όλοι εκεί!

Απεργιακή συγκέντρωση και πορεία > 10:30πμ, στο Πνευματικό Κέντρο (Σόλωνος & Ασκληπιού)
> Θα ακολουθήσει συλλογικό απεργιακό φαγοπότι

παρέμβαση αντιπληροφόρησης/μικροφωνική για την υπόθεση του Π. Καπετανόπουλου

Το μεσημέρι του Σαββάτου 20 Απρίλη στο Μοναστηράκι η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στον Πέτρο Καπετανόπουλο  προχώρησε σε μια ακόμα παρέμβαση αντιπληροφόρησης/μικροφωνική [ακολουθούν εικόνες από τα πανό που αναρτήθηκαν και από το κείμενο που μοιραζόταν]

  20_4_13_kap_monast_220_4_13_kap_monast_3  20_4_13_kap_monast_4 Π

 

 

ανταπόκριση από τη διαδήλωση έξω από το MADWALK

 

> ακολουθεί αναδημοσίευση από http://ergazomenoimetropolis.blogspot.gr/

Μια πρώτη ανταπόκριση από τη διαδήλωση έξω από το MADWALK

Με έντονο παλμό, πολλά συνθήματα και χιλιάδες τρικάκια που πετάχτηκαν πραγματοποιήθηκε η διαδήλωση  έξω από τη φιέστα MADWALK που διοργάνωσε ο Ανδρέας Κουρής στο ΑΘΗΝΩΝ ΑΡΕΝΑ στην οδό Πειραιώς.  Στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας συμμετείχαν μέλη σωματείων, εργατικών  συνελεύσεων και συνελεύσεων γειτονιάς και αλληλέγγυοι.

Για ακόμη μια φορά αστυνομικές δυνάμεις έσπευσαν να προσφέρουν την προστασία τους στον υπόδικο εργοδότη μας τον οποίο είχαν συλλάβει πριν από δέκα μέρες.
Η συγκέντρωση ολοκληρώθηκε με πορεία από την οδό Πειραιώς που κατέληξε στο σταθμό του τρένου στα Πετράλωνα.
Ακολουθεί το κείμενο που μοιράστηκε στο σημείο της συγκέντρωσης:
ΑΝΔΡΕΑ ΚΟΥΡΗ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ: ΜΑΣ ΧΡΩΣΤΑΣ!
Μπορεί για τα αφεντικά να θεωρείται «νόμος της φύσης» το ξεζούμισμα και  η υπερεκμετάλλευση των εργαζόμενων, αλλά εμείς οι  απολυμένοι  των Metropolis θεωρούμε ότι αυτή η νομοτέλεια επιβάλλεται να σπάσει.
Στην αλυσίδα καταστημάτων Metropolis, η σχέση του Ανδρέα Κουρή με τους εργαζόμενους ήταν και παραμένει  μια σχέση υπερεκμετάλλευσης. Υπό το νέο καθεστώς εργασιακών και κοινωνικών συνθηκών που διαμορφώνεται και με την ασυλία του νομοθετικού πλαισίου και της πολιτικής ηγεσίας το αφεντικό των Metropolis, Ανδρέας Κουρής, πιστεύει ότι μπορεί να κάνει ότι θέλει. Καθιερώνοντας την απλήρωτη εργασία, προχωρώντας σε απολύσεις και αρνούμενος να καταβάλλει τους οφειλόμενους μισθούς και τις αποζημιώσεις στους απολυμένους, που συνολικά ξεπερνούν τα 600 χιλιάδες ευρώ, φυσικά τσεπώνοντας αυτά τα χρήματα για να διοργανώνει γκλαμουράτες φιέστες ώστε να πλουτίζει περισσότερο.
Είναι χαρακτηριστικό ότι από τότε που κήρυξε «στάση πληρωμών» και στη συνέχεια παύση πληρωμών σε εργαζόμενους και απολυμένους  έχει διοργανώσει τρεις ανάλογες φιέστες (βραβεία MAD, Eurovision, MADWALK), ενώ σε δύο μόλις μήνες ετοιμάζεται να επαναλάβει τη διοργάνωση των βραβείων MAD. Και είναι εξοργιστικό ότι για καθεμία από αυτές τις φιέστες το κόστος διοργάνωσης αγγίζει τα οφειλόμενα προς τους απολυμένους που έχει ρίξει στην ανεργία. Με λίγα λόγια, ο Ανδρέας Κουρής κάνει  ότι μπορεί για να πλουτίσει στις πλάτες μας.
Όμως, για κακή του τύχη, βρήκε απέναντί του εργαζόμενους που αντιστάθηκαν. Όταν προσπάθησε να εφαρμόσει 4ήμερη εργασία, απαντήσαμε με απεργία. Όταν ξεκίνησε να απαξιώνει την εταιρεία και να ρευστοποιεί τα εμπορεύματα προς όφελος της τσέπης του, απαντήσαμε με οργάνωση και συσπείρωση. Όταν άρχισε να κλείνει το ένα μετά το άλλο τα μαγαζιά κινητοποιηθήκαμε και δημοσιοποιήσαμε τις προθέσεις του. Όταν απέλυσε χωρίς αποζημίωση συναδέλφους, τον καταγγείλαμε στην επιθεώρηση εργασίας και ξεκινήσαμε δικαστικό αγώνα. Όταν καθυστέρησε την μισθοδοσία απαντήσαμε με επίσχεση εργασίας. Όταν αυτός και τα στελέχη του εξαφανίστηκαν από την εταιρεία εμείς συγκεντρωθήκαμε έξω από το μαγαζί. Όταν οργάνωσε φιέστες για να πλουτίσει ακόμα περισσότερο, εμείς ήμασταν εκεί, απέξω,  πραγματοποιώντας συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας.
Και τώρα,  που ο Ανδρέας Κουρής συνελήφθη για χρέη προς το Δημόσιο εμείς δηλώνουμε ότι μπορεί για κάποιους το Δημόσιο να προηγείται των απαιτήσεων  έναντι των υπόλοιπων πιστωτών, όμως  εμείς δεν παραιτούμαστε από τις δίκαιες διεκδικήσεις μας και εν τέλει από την ίδια την  επιβίωση μας.
Επιμένουμε σε αυτά που φωνάζουμε από την πρώτη στιγμή. Ο Ανδρέας Κουρής μεθόδευσε την κατάρρευση της αλυσίδας καταστημάτων Metropolis. Ο Ανδρέας Κουρής χρωστάει σε όλους από επιλογή. Ο Ανδρέας Κουρής είχε σχέδιο για να βουλιάξει τα Metropolis παίρνοντας όσο το δυνατόν περισσότερα χρήματα μπορεί από την εταιρεία και τους εργαζόμενους. Ο Ανδρέας Κουρής συνεχίζει να προκαλεί διοργανώνοντας φιέστες  την στιγμή που εξακολουθεί να ληστεύει τους εργαζόμενους.
Συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε πεισματικά ενάντια στην εργοδοτική ασυδοσία και την ασυλία που της παρέχουν η πολιτική εξουσία και οι κρατικοί μηχανισμοί.

 

Εξακολουθούμε να επιμένουμε στην αξιοπρέπεια και στην αλληλεγγύη ενάντια στην ολική εργοδοτική επίθεση.

 

Για τον αγώνα μας και για τον κάθε εργατικό αγώνα που βρίσκεται σε εξέλιξη ή γεννιέται.
Απολυμένοι/ες στα καταστήματα Metropolis

[Παρ. 26/4, 7μμ, ΑΣΟΕΕ] εκδήλωση-συζήτηση :: Εργατικοί αγώνες και κοινωνικοί χώροι αντίστασης σε κατάσταση παρανομίας;

ASOEE_26-4-2013_Afisa_web
Εργατικοί αγώνες και κοινωνικοί χώροι αντίστασης
σε κατάσταση παρανομίας;
Πώς οργανώνουμε και συνδέουμε σήμερα τους αγώνες μας
ενάντια στην εργοδοτική και κρατική τρομοκρατία;
ΕΚΔΗΛΩΣΗ – ΣΥΖΗΤΗΣΗ
ΑΣΟΕΕ, ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 26 ΑΠΡΙΛΗ, 19:00
Εδώ και πολλούς μήνες, με αφετηρία τις εκλογές του περασμένου Ιουνίου και με ιδιαίτερη ένταση από τα τέλη του 2012 και μετά, η κρατική καταστολή ήρθε να συνδράμει και να συντονίσει τη βίαιη καπιταλιστική επίθεση των τελευταίων χρόνων, βάζοντας ευθέως στο στόχαστρο όλες τις κοινωνικές αντιστάσεις. Ως απάντηση στη γενίκευση αυτής της κατασταλτικής εκστρατείας, κάποια από τα σωματεία και τις εργατικές συλλογικότητες που συνυπογράφουν αυτό το κάλεσμα πραγματοποιήσαμε στα τέλη Γενάρη μια εκδήλωση στην Κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37. Το σκεπτικό μας ήταν ότι, ειδικά εκείνη την περίοδο που οι εισβολές σε καταλήψεις διαδέχονταν η μία την άλλη, ήταν επιτακτική ανάγκη να δηλώσουμε τόσο την έμπρακτη αλληλεγγύη μας όσο και την αντίληψή μας ότι οι καταλήψεις αποτελούν ένα κομμάτι του κόσμου του αγώνα στον οποίο ανήκουμε κι εμείς. Θεωρούσαμε και θεωρούμε ότι η επίθεση που δέχονταν εκείνη την περίοδο μας αφορούσε άμεσα, καθώς οι επιθέσεις κράτους και κεφαλαίου εναντίον εργατικών αγώνων, καταλήψεων, αυτοοργανωμένων χώρων και πανεπιστημίων αποτελούν στιγμές της ίδιας στρατηγικής μηδενικής ανοχής που εφαρμόζεται εναντίον όλων των κοινοτήτων αγώνα.
Αποτελεί κοινή παραδοχή ότι οι επιθέσεις έκτοτε όχι μόνο αυξάνονται αλλά και διευρύνουν ολοένα τη στόχευσή τους: από τους εργατικούς αγώνες (επίταξη των απεργών στις αστικές συγκοινωνίες [ΣΤΑ.ΣΥ.], σύλληψη και ποινική δίωξη συνδικαλιστών του Π.Α.ΜΕ. στο υπουργείο Εργασίας, επίταξη ναυτεργατών, «διερευνητική» αστυνομική εισβολή σε συνάντηση του Συντονισμού Πρωτοβάθμιων Σωματείων, καταδίκες συνδικαλιστών των ΟΤΑ επειδή κατά τη διάρκεια απεργίας «άσκησαν ψυχολογική βία σε αυτούς που ήθελαν να εργαστούν»…), μέχρι τους τοπικούς αγώνες κατοίκων ενάντια στη λεηλασία της γης τους (Χαλκιδική), καμία εστία αντίστασης δεν έχει μείνει στο απυρόβλητο. Επίλεκτο πεδίο της καταστολής αποτέλεσαν εξαρχής και τα πανεπιστήμια, στο πλαίσιο της αναδιάρθρωσής τους. Ήδη από τον Νοέμβριο του 2012, οι κινητοποιήσεις και η κατάληψη των εργολαβικών εργαζομένων στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο αντιμετωπίστηκαν με εισβολή της αστυνομίας, συλλήψεις και καταδίκες. Στην Κέρκυρα, ΜΑΤ συνέλαβαν και προπηλάκισαν φοιτητές που διαμαρτύρονταν στην πρυτανεία του πανεπιστημίου για θέματα σπουδών και υποδομών. Και, βέβαια, στην Α.Σ.Ο.Ε.Ε., το κράτος εξαπέλυσε συντονισμένα την επίθεσή του τόσο εναντίον μεταναστών μικροπωλητών όσο και εναντίον φοιτητικών κοινοτήτων αγώνα, όπως το αυτοδιαχειριζόμενο στέκι και τα στέκια των αριστερών φοιτητικών παρατάξεων, αλλά και εναντίον του αυτοοργανωμένου ραδιοφωνικού σταθμού 98fm.
Στη συγκεκριμένη εκδήλωση, θα θέλαμε να πάμε ένα βήμα παραπέρα. Εκτός από την ανταλλαγή εμπειριών και σκεπτικών, που είναι εξαρχής βασικός στόχος της κίνησής μας, επιδιώκουμε να αποτελέσει αυτή η εκδήλωση την ευκαιρία για να ξεκινήσει μια κουβέντα σχετικά με τη σύνδεση και την αλληλεπίδραση των επιμέρους κοινωνικών και εργατικών αγώνων, τις μεθόδους αγώνα που ακολουθούμε και τα αιτήματα που θέτουμε. Η συνολική επίθεση που αντιμετωπίζουμε θέτει κρίσιμα ερωτήματα τόσο για τους τρόπους με τους οποίους απαντάμε μέχρι τώρα όσο και για το πώς μπορούμε να απαντήσουμε με όρους νίκης. Στο εργασιακό επίπεδο, παραδοσιακές πρακτικές αγώνα όπως η απεργία, ο αποκλεισμός επιχειρήσεων, οι συγκεντρώσεις και οι διαδηλώσεις φαντάζουν όλο και πιο αναποτελεσματικές με τον τρόπο που γίνονται στις περισσότερες περιπτώσεις, δηλαδή υπό τον πλήρη έλεγχο του καθεστωτικού συνδικαλισμού, χωρίς επικοινωνία μεταξύ των διαφορετικών κέντρων αγώνα, πάντα εντός των στενών ορίων της νομιμότητας. Προφανώς δεν θέλουμε να απαρνηθούμε αυτές τις πρακτικές. Είναι όμως γεγονός ότι πλέον, με την επιδιωκόμενη κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, τη διαρκή μείωση των μισθών μας, τη γενικευμένη επιβολή εργασιακών καθεστώτων που συνδυάζουν την ανεργία με την επισφάλεια σε ένα ενιαίο μοντέλο εξατομικευμένης και πάμφθηνης εργασίας, τη συνεχή καταστολή κάθε είδους κινητοποίησης, φτάνουμε σε ένα σημείο όπου ο συνδικαλισμός αλλά και κάθε μορφή αγώνα ενάντια στις προσταγές των αφεντικών τίθενται συνολικά από το κράτος σε κατάσταση ημιπαρανομίας. Κάποια ερωτήματα που μπαίνουν και πάνω στα οποία θα θέλαμε να κάνουμε μια κουβέντα είναι: Πώς θα μπορέσουμε να δώσουμε στους αγώνες μας και στα αιτήματά μας την απαιτούμενη δυναμική; Πώς θα αντιμετωπίσουμε την ολοένα πιο συχνή παρουσία κατασταλτικών δυνάμεων σε συγκεντρώσεις, απεργιακές φρουρές, παρεμβάσεις κλπ.; Τι περιθώρια κινήσεων έχουμε απέναντι στην αδιαλλαξία των αφεντικών; Εν ολίγοις, πώς θα μπορέσουμε να ριζοσπαστικοποιήσουμε τόσο τις μεθόδους μας όσο και τα αιτήματά μας, ξεπερνώντας τα αδιέξοδα που αντιμετωπίζουμε, στην κατεύθυνση της συνολικής αμφισβήτησης του καπιταλισμού;
Σύλλογος Εργαζομένων στα Φροντιστήρια Καθηγητών
Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Αττικής
Σύλλογος Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών
Σωματείο Βάσης Ανέργων και Επισφαλώς Εργαζομένων
«Ταξικό Μέτωπο» – Πρωτοβουλία Εργαζομένων στους Χώρους του Μετρό
Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση Αθήνας
Εργαζόμενοι με Μπλοκάκι
Εργατική Εφημερίδα «Δράση»

[Τετ.17/4, 7:30μμ] συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το MADWALK στο ΑΘΗΝΩΝ ΑΡΕΝΑ (Πειραιώς 166)

Κάλεσμα σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από τη νέα φιέστα MADWALK που διοργανώνει ο Ανδρέας Κουρής

ΑΝΔΡΕΑ ΚΟΥΡΗ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ: ΜΑΣ ΧΡΩΣΤΑΣ! 

Δεν είχαν περάσει παρά λίγοι μήνες από τότε που ο επιχειρηματίας Ανδρέας Κουρής είχε εξαγοράσει την αλυσίδα καταστημάτων Metropolis , όταν μια μέρα εξαφανίστηκε από το μαγαζί. Ούτε ο ίδιος, ούτε κάποιους από το στενό οικογενειακό του περιβάλλον που είχε αφήσει στο πόδι του ξαναεμφανίστηκαν.
Οι απολύσεις, οι πρώτες καθυστερήσεις στην καταβολή των μισθών, τα έναντι αντί του μηνιάτικου – και μετά των μηνιάτικων, οι κι άλλες απολύσεις δεν μας άφησαν μεγάλο περιθώριο να αναρωτηθούμε γιατί ο εργοδότης μας είχε αρχίσει να κρύβεται. Στη συνέχεια άρχισε να βάζει λουκέτο στα καταστήματα, να καθιερώνει την απλήρωτη εργασία, να μην καταβάλει τις δόσεις στους απολυμένους και να στύβει τα ταμεία μαζί με τον ιδρώτα μας τσεπώνοντας από τους πάντες και τα πάντα.
Ήταν περίπου τότε, όταν οι τότε εργαζόμενοι μαζί με την τελευταία φουρνιά των απολυμένων αποφασίσαμε να αντιδράσουμε. Να μην καθίσουμε με σταυρωμένα τα χέρια μπροστά στη ληστεία των οφειλόμενων μισθών και αποζημιώσεών μας, αλλά να διεκδικήσουμε τα αυτονόητα.
Από τότε μέχρι σήμερα  συνέχεια…

_________

Εξακολουθούμε να επιμένουμε στην αξιοπρέπεια και στην αλληλεγγύη

Κλιμακώνοντας ολοένα και περισσότερο τον αγώνα μας, η αυριανή μέρα θα είναι για εμάς τους απολυμένους των καταστημάτων Metropolis ακόμη μια μέρα πολυμέτωπου αγώνα με όλους τους τρόπους που μας προσφέρονται, προκειμένου να πετύχουμε την καταβολή των χρωστούμενων μισθών και αποζημιώσεων που μας οφείλει ο Ανδρέας Κουρής.
Την Τετάρτη (17/4) θα βρισκόμαστε το πρωί έξω από τα δικαστήρια και αργά το απόγευμα θα διαδηλώσουμε στο δρόμο.  Το πρωί στα δικαστήρια της Ευελπίδων στις 9:30 το πρωί (κτίριο 6 – αίθουσα 12)  όπου ο Ανδρέας Κουρής θα πρέπει να παραβρεθεί ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών για να αντιμετωπίσει την αίτηση ανάκλησης από το «άρθρο 99» στην οποία προσφεύγουμε κατά της εταιρείας  Metropolis ως απολυμένοι.
Το βράδυ θα βρισκόμαστε έξω από τη νέα φιέστα που διοργανώνει ο  Ανδρέας Κουρής, έξω από το MADWALK στο ΑΘΗΝΩΝ ΑΡΕΝΑ. Αρνούμενοι να αποδεχτούμε τον παραλογισμό που νομιμοποιεί τον κάθε εργοδότη – που ισχυρίζεται ότι δεν έχει να πληρώσει τα οφειλόμενα  στους εργαζόμενους-  να διοργανώνει  με τα κλεμμένα από τον ιδρώτα τους  χρήματα που τους χρωστάει πανάκριβα γκλαμουράτα show  για να πλουτίσει περισσότερο.
Συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε πεισματικά ενάντια στην εργοδοτική ασυδοσία και την ασυλία που της παρέχουν η πολιτική εξουσία και οι κρατικοί μηχανισμοί.
Εξακολουθούμε να επιμένουμε στην αξιοπρέπεια και στην αλληλεγγύη ενάντια στην ολική εργοδοτική επίθεση.
Καλούμε σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το MADWALK στο ΑΘΗΝΩΝ ΑΡΕΝΑ  (Πειραιώς 166) την ΤΕΤΑΡΤΗ 17 ΑΠΡΙΛΙΟΥ, στις 7:30 μ.μ.
Για τον αγώνα μας και για τον κάθε εργατικό αγώνα που βρίσκεται σε εξέλιξη ή γεννιέται.
___________________

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΑΠΟΛΥΜΕΝΩΝ     ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ METROPOLIS

Εδώ και πάνω από ένα χρόνο οι εργαζόμενοι και νυν απολυμένοι στα καταστήματα Metropolis δίνουν έναν αξιοπρεπή, επίμονο και μαχητικό αγώνα παλεύοντας για τα αυτονόητα, την αποζημίωσή τους και τα δεδουλευμένα τους. Το μεγαλοαφεντικό Α.Κουρής, που είναι και ιδιοκτήτης του τηλεοπτικού καναλιού MAD, αρνείται να  καταβάλει όσα οι ίδιοι οι εργαζόμενοι δικαιούνται, καθώς ισχυρίζεται όλο αυτό το διάστημα ότι δεν έχει να πληρώσει ούτε τους εργαζόμενους ούτε το δημόσιο. Μία άρνηση η οποία βασίζεται στην εργοδοτική αυθαιρεσία, στην όξυνση της επίθεσης των “από πάνω” και στην προστασία που παρέχει ο νόμος με το άρθρο 99 σε παρά πολλά αφεντικά όλη αυτή την περίοδο της αδυσώπητης λεηλασίας των εργασιακών δικαιωμάτων, της αρπαγής του κοινωνικού πλούτου και του μόχθου του κόσμου της δουλειάς. Και μετά από όλα αυτά ο εργοδότης προκλητικά αναλαμβάνει με απευθείας ανάθεση από την ΕΡΤ τη διοργάνωση του πολυδάπανου διαγωνισμού της Eurovision.

Ο πολιτισμός τους προκαλεί τον τρόμο πετάει εργαζόμενους απλήρωτους στο δρόμο!

Το σωματείο μας βρίσκεται από την πρώτη στιγμή στο πλευρό των συναδέλφων, στηρίζοντας τον δίκαιο αγώνα τους ενάντια στο αίσχος της απλήρωτης εργασίας. Για εμάς αυτός ο αγώνας έχει μια επιπλέον σημασία γιατί οι απολυμένοι επιδιώκουν να τον ανοίξουν κοινωνικά, να δεχτούν και να δώσουν την αλληλεγγύη τους από/σε άλλα αντιστεκόμενα κομμάτια, όπως  σωματεία, συνελεύσεις γειτονιών και εργατικές ομάδες. Είναι ένας αγώνας που αφορά όλους τους εργαζόμενους, όλα τα κομμάτια της κοινωνίας που δέχονται επίθεση.

Καλούμε τους συναδέλφους μας να δείξουμε έμπρακτα την αλληλεγγύη μας.

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ – ΧΑΡΤΟΥ, ΑΤΤΙΚΗΣ

Εικόνα

Πέμπτη 23 Μάη 2013 :: απεργία στον κλάδο του βιβλίου [αφίσα]

Απόφαση της Γ.Σ. του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής (Κυριακή 7/4/2013)

Η ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ του ΣΥΛΛΟΓΟΥ συζήτησε για την ανεργία και την ανάγκη συσπείρωσης των ανέργων του κλάδου και κατέληξε σε αποφάσεις.
 
Το κρισιμότερο ζήτημα για να μπορέσει ο Σύλλογος να παρέμβει σε αυτό το ζήτημα είναι η συγκρότηση Επιτροπής Ανέργων του κλάδου. Επιτροπή που θα έχει το δικό της παράλληλο μητρώο μελών, τη δική της λειτουργία και δράση.
 
Κινούμαστε σε 4 άξονες:
 
1. Είναι ανάγκη να συγκροτηθεί ένα μαζικό και δυναμικό κίνημα ανέργων που να απαιτήσει, από κράτος και εργοδότες, εξασφάλιση εργασίας και μέτρα υποστήριξης των ανέργων. Για να μπορέσουν οι άνεργοι να ζήσουν με αξιοπρέπεια και όχι να πεταχτούν στη φτώχεια και την περιθωριοποίηση.
 
– ΔΕΝ ΠΑΡΑΙΤΟΥΜΑΣΤΕ, ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΗ ΕΡΓΑΣΙΑ. Απαιτούμε εργασία για να μπορέσουμε να ζήσουμε εμείς και οι οικογένειές μας.
 
– Λιγότερη δουλειά – Δουλειά για όλους. 30ωρο-5θήμερο-6ωρο, Κανένας / καμία χωρίς σύνταξη μετά την ηλικία των 55 ετών, χωρίς προϋποθέσεις. Μείωση ωρών εργασίας και ηλικιακών ορίων για συνταξιοδότηση για να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας.
 
– Απαγόρευση των απολύσεων, κατάργηση της «προειδοποίησης απόλυσης» και των μειωμένων αποζημιώσεων.
 
      – Καμία απόλυση, «εφεδρεία» ή «διαθεσιμότητα» στο δημόσιο, τους ΟΤΑ και τις ΔΕΚΟ. Μαζικές προσλήψεις σε νοσοκομεία και σχολεία. Καμία εκχώρηση – ιδιωτικοποίηση αρμοδιοτήτων και υπηρεσιών στην κερδοσκοπία του κεφαλαίου.
    
– Επίδομα ανεργίας 900 ευρώ όσο και ο κατώτερος μισθός για όλους τους ανέργους χωρίς προϋποθέσεις για όσο διάστημα παραμένουν εκτός εργασίας. 
 
– Δημόσια και δωρεάν υγεία, παιδεία, κοινωνική ασφάλιση, συγκοινωνίες για όλους (εργαζόμενους και ανέργους) χωρίς προϋποθέσεις.
 
– Μέτρα ενάντια στη θηλιά των τραπεζών, τη φόρο-ληστεία και τα χαράτσια, την ακρίβεια και την αισχροκέρδεια. Μέτρα ώστε τα κοινωνικά αγαθά, η κοινωνική περιουσία, οι κοινωνικές υπηρεσίες να ανήκουν στους εργαζόμενους και τους ανέργους.
 
2. Οργανώνουμε μαζί με όλο το εργατικό και κοινωνικό κίνημα την ανυπακοή στις επιλογές των αφεντικών και του κράτους που «μαυρίζουν» τις ζωές μας.
 
– Επειδή πιστεύουμε πως οι συγκοινωνίες και η μετακίνηση είναι κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα, προσφέρουμε «κάλυψη» σε όσους συναδέλφους αρνούνται να πληρώσουν εισιτήριο στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Η κάρτα ανεργίας έχει ισχύ κάρτας απεριορίστων διαδρομών.
 
– Οι οργανωμένες δράσεις για μη πληρωμή εισιτήριου και εξετάσεων στα δημόσια νοσοκομεία μας βρίσκουν ανεπιφύλαχτα σύμφωνους.
 
– Στεκόμαστε με έμπρακτο τρόπο στο πλευρό όσων συναδέλφων δεν μπορούν / δεν θέλουν να πληρώσουν τα χαράτσια και τις φορολογικές ρυθμίσεις. Κανένας μόνος του απέναντι στο κράτος-ληστή. Η επανασύνδεση του κομμένου ρεύματος στα σπίτια των λαϊκών οικογενειών είναι μια πρακτική που την υιοθετούμε και την στηρίζουμε.
 
– Υποστηρίζουμε το κίνημα που σηκώνει τις μπάρες στα διόδια.
 
– Μαζί με συλλογικότητες του εργατικού και κοινωνικού κινήματος οργανώνουμε τον αγώνα για να σφραγιστούν τα βιβλιάρια ασθενείας των ανέργων, για νοσοκομειακή και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. 
 
– Στηρίζουμε τις κινητοποιήσεις ενάντια στους πλειστηριασμούς των σπιτιών. Συμμετέχουμε σε κινήσεις αποτροπής εξώσεων.
 
3. Ταυτόχρονα οργανώνουμε δομές αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας για τη στήριξη των ανέργων. Η ανεργία δεν είναι ατομική υπόθεση του κάθε ανέργου, αλλά ζήτημα που πρέπει να μας απασχολεί όλους συλλογικά.
 
– Προχωρούμε στη δημιουργία ενός χάρτη ενημέρωσης όλων των δομών αλληλεγγύης που δραστηριοποιούνται στην Αττική.
 
–  Προτρέπουμε όλα τα μέλη μας να πάρουν πρωτοβουλίες αλληλο-στήριξης στο πλαίσιο του Συλλόγου. Στη συνέλευση ακούστηκαν αρκετές ιδέες: οργάνωση συλλογικής κουζίνας ή ενός εντευκτηρίου (πιθανά εντευκτήριο μαζί με άλλα σωματεία σε κατειλημένο κτίριο), συγκέντρωση φαρμάκων, διανομή τροφίμων σε διασύνδεση με τις κινήσεις χωρίς μεσάζοντες, οργάνωση δομών ενισχυτικής διδασκαλίας σε μαθητές σε συνεργασία με σωματεία εκπαιδευτικών, τράπεζα τροφίμων, οργάνωση παζαριού βιβλίου και πάρτυ για την ενίσχυση του Ταμείου Αλληλοβοήθειας του Συλλόγου. Τις ιδέες αυτές θα αναλάβει να επεξεργαστεί και να υλοποιήσει η επιτροπή ανέργων με τη συνδρομή του συλλόγου.
 
– Αποφασίζουμε, από εδώ και στο εξής, από κάθε συνδρομή μέλους (15 ευρώ το χρόνο) τα 5 ευρώ να πηγαίνουν στο Ταμείο Αλληλοβοήθειας. Προτρέπουμε όλους τους συναδέλφους να καταβάλουν τις συνδρομές τους. Πέρα από την ενίσχυση του Συλλόγου, συμβάλλουμε έτσι και στην στήριξη των ανέργων συναδέλφων μας.
 
– Οργανώνουμε καλύτερα και πιο σχεδιασμένα την διακίνηση των κουπονιών ενίσχυσης του Ταμείου Αλληλοβοήθειας.
 
4. Είναι ανάγκη να προχωρήσει η δικτύωση των συλλογικοτήτων των ανέργων και ο Σύλλογός μας πρέπει να συμβάλει σε μια τέτοια κατεύθυνση. Το ζήτημα της ανεργίας και των ανέργων πρέπει να γίνει κεντρικό ζήτημα όλου του εργατικού κινήματος.
 
Απευθύνουμε κάλεσμα στο Συντονισμό Πρωτοβάθμιων Σωματείων να οργανώσει ειδική παναττική συνέλευση πριν από το καλοκαίρι με θέμα την ανεργία και τη συσπείρωση των ανέργων, ώστε να υπάρξει προσανατολισμός σε όλα τα πρωτοβάθμια σωματεία. Θα πλαισιώσουμε ανάλογες πρωτοβουλίες για την ανεργία που παίρνονται από εργατικά σωματεία, εργατικές συλλογικότητες ή τον συντονισμό πρωτοβάθμιων σωματείων.
 
Συγκεκριμένες δράσεις:
 
– Πριν από το Πάσχα σύσκεψη για τη συγκρότηση της Επιτροπής Ανέργων. Φιλοδοξία μας να υπάρχει διακριτή παρουσία στην κλαδική απεργία με δικό της πανό.
 
– Αποφασίζουμε να εκδώσουμε, μετά από την κλαδική απεργία, αφίσα που να προβάλουμε τις διεκδικήσεις μας για τους ανέργους (δικαίωμα στην εργασία, επίδομα ανεργίας, ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη…). Η αφίσα θα έχει την υπογραφή του ΣΥΒΧΑ και της Επιτροπής Ανέργων.
 
– Αποφασίζουμε να κυκλοφορήσουμε ένα κείμενο του συλλόγου που θα επεξεργάζεται τις θέσεις μας για την εργασία και την ανεργία.
 
 
Η υλοποίηση όλων των παραπάνω αποφάσεων εξαρτάται από τις διαθεσιμότητες των ίδιων των μελών του συλλόγου, από την αγωνιστική τους διάθεση, την όρεξη για δουλειά και την συναδελφικότητα που καλούνται να επιδείξουν.
 
Αποφασίζουμε την Κήρυξη κλαδικής απεργίας με βάση τα αιτήματα του Συλλόγου για την Τετάρτη 1η Μάη. Την Πρωτομαγιά απεργούμε, διαδηλώνουμε. Την Πρωτομαγιά μπλοκάρουμε την παραγωγή και την αγορά.
 

Επόμενη συνέλευση του συλλόγου Κυριακή 26 Μάη στις 11.00 π.μ

To Athens Indymedia και ο 98fm βρίσκονται υπό καταστολή [αναδημοσίευση]

Η καταστολή δεν θα περάσει!

Τρία από τα μέσα αντιπληροφόρησης του ανταγωνιστικού κινήματος, το athens.indymedia.org, ο 98FM και το Ράδιο Ένταση από το μεσημέρι της Πέμπτης 11 Απρίλη δέχτηκαν την κρατική καταστολή.

Διακόπηκε η παροχή internet, μετά από εισαγγελικές πιέσεις.

Σε μια περίοδο που μια ολόκληρη κοινωνία δυσκολεύεται ακόμα και να ανασάνει από την οικονομική, πολιτική και κοινωνική καταστολή, οι μικρές ή μεγάλες τοπικές αντιστάσεις, οι μικροί ή μεγάλοι εργατικοί αγώνες, είναι αναζωογονητικοί και ελπιδοφόροι, και είναι αυτοί που  μεταδίδουν την σπίθα της επανάστασης, που  εμπνέουν και  σπέρνουν τις ανατρεπτικές και ριζοσπαστικές ιδέες για να γκρεμίσουμε μια και καλή τον κόσμο της εκμετάλλευσης…

Ακριβώς αυτή τη στιγμή και ακριβώς επειδή οι πραγματικοί τρομοκράτες τρομοκρατούνται από τις κοινωνικές αντιστάσεις, η εξουσία επιχειρεί να επιβάλλει τον επικοινωνιακό σκοταδισμό των καθεστωτικών ΜΜΕ.

Η φίμωση και η καταστολή των μέσων αντιπληροφόρησης δεν θα περάσει στα ψιλά γράμματα των βρωμοφυλλάδων τους και των καναλιών τους.

Η απάντησή μας θα ξεπεράσει τους γελοίους πανηγυρισμούς των φασιστοειδών και εξουσιαστών. Τα μέσα αντιπληροφόρησης είναι τα δικά μας μέσα, η φωνή των δικών μας αγώνων που μας δείχνουν το δρόμο για να φτιάξουμε τον κόσμο που θέλουμε.

Καλούμε σε συγκέντρωση όλους τους αγωνιζόμενους ανθρώπους την

Παρασκευή 12 Απρίλη στη 1:00 το μεσημέρι στην κεντρική πλατεία στην Πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου

πρόσβαση με λεωφορεία :

608 από Ακαδημία

242 από σταθμό μετρό Κατεχάκη

Από την Διαχειριστική Ομάδα του Athens.Indymedia.org