ΨΗΦΙΣΜΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ στους απολυμένους/ες εργαζόμενους/ες στο εστιατόριο ΑNADOLU

ΨΗΦΙΣΜΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

Ως Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου – Ψηφιακών Μέσων Αττικής εκφράζουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας στους/στις απολυμένους/ες εργαζόμενους/ες από το μαγαζί “Anadolu”, που βρίσκεται στην οδό Μπούσγου 2 (Αθήνα), οι οποίοι στις 31/03/2021 δικάζονται στο Δ΄ τριμελές πλημμελειοδικείο Αθηνών. Οι εργαζόμενοι/ες αντιμετωπίζουν τις κατηγορίες του εκβιασμού, της απειλής και της συκοφαντίας από την εργοδοσία του εν λόγω μαγαζιού. Η μήνυση αυτή είναι η απόδειξη πως όταν διεκδικείς τα αυτονόητα, τα αφεντικά απαντούν, όχι μόνο με απολύσεις, αλλά και με την προσπάθεια ποινικοποίησης του αγώνα.

Όλα ξεκίνησαν όταν από κοινού οι εργαζόμενοι/ες αποφάσισαν να διεκδικήσουν συλλογικά τα νόμιμα και αυτονόητα δικαιώματά τους, καθώς οι συμβάσεις που είχαν υπογράψει ήταν εικονικές, δεν ανταποκρίνονταν στις πραγματικές μέρες και ώρες εργασίας, ούτε στις ειδικότητες της πραγματικής τους απασχόλησης. Επίσης, δεν τους καταβάλλονταν δώρα και επιδόματα, οι προσαυξήσεις για την εργασία τη νύχτα και κατά τις αργίες. Μετά από τις διεκδικήσεις τους, το φιλικό κλίμα από μεριάς εργοδοτών μετατράπηκε σε πόλεμο, προσωπικές επιθέσεις, προσπάθεια διάσπασης της μεταξύ τους ενότητας, προσβολές και κατηγορηματική άρνηση να δεχτούν, έστω να συζητήσουν, αυτά που διεκδικούσαν οι εργαζόμενοι. Το αποτέλεσμα ήταν δυο παραιτήσεις εργαζόμενων, που δεν άντεξαν άλλο αυτές τις συνθήκες και έξι απολύσεις. Γενική εκκαθάριση, δηλαδή, των ενοχλητικών στοιχείων. Οι εργαζόμενοι/ες προχώρησαν σε καταγγελία στο ΣΕΠΕ και σε παρεμβάσεις έξω από το εστιατόριο με το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και Λοιπών Εργαζομένων του Κλάδου του Επισιτισμού. Τις δράσεις στήριξε και η ΛΑΝΤΖΑ, σχήμα που συμμετέχει στο συνδικάτο επισιτισμού τουρισμού, καθώς, και άλλες συλλογικότητες. Τα αφεντικά, ονομάζουν αυτές τις παρεμβάσεις εκβιασμό και δυσφήμιση και αντί να πληρώσουν τα δεδουλευμένα που χρώσταγαν, κατέθεσαν μήνυση εναντίον των απολυμένων.

Δεν είναι η πρώτη φορά που εργοδότες επιχειρούν να ποινικοποιήσουν τη νόμιμη συνδικαλιστική δράση του σωματείου προκειμένου να μην πληρώσουν τις εργαζόμενες/ους. Αυτό που έγινε στο συγκεκριμένο εστιατόριο περιγράφει τις συνθήκες που επικρατούν στο χώρο της εστίασης και που εξακολουθούν και επικρατούν και σήμερα, επιδεινωμένες, μάλιστα, από την πανδημία: υπερεκμετάλλευση, υπερεντατικοποίηση (οχτάωρο δεν υφίσταται, καθώς ξεκινάς με βάση το εννιάωρο) υποαμοιβή, υποασφάλιση. Η απάντηση των εργοδοτών, φυσικά η ίδια πάντα “μα κάναμε συμφωνία”. Συμφωνία, όπου ο εργαζόμενος είναι με το πιστόλι στον κρόταφο και η ανάγκη της επιβίωσης είναι επιτακτική δεν είναι συμφωνία, είναι εκβιασμός. Με λίγα λόγια, τολμάς να σηκώσεις κεφάλι; Απολύεσαι! Τολμάς να παρέμβεις κινηματικά και συλλογικά; Μηνύεσαι! Δηλώνουμε την αλληλεγγύη και τη συμπαράστασή μας στους απολυμένους εργαζόμενους του Anadolou και ζητάμε την παύση κάθε δίωξης εναντίον τους. Το εργατικό κίνημα δεν πρόκειται να παραμείνει σιωπηλός θεατής στην επίθεση, που η εργοδοσία διεξάγει εναντίον κάθε εργαζόμενου, που δεν σκύβει το κεφάλι στην αυθαιρεσία και συστηματική κατάλυση ακόμα και των πιο βασικών εργατικών δικαιωμάτων.

ΚΑΝΕΝΑ ΠΛΑΝΟ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ

ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ – ΚΑΜΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΗ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ

Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου – Ψηφιακών Μέσων Αττικής
Λόντου 6, Εξάρχεια – Αθήνα | 210-3820537 & 6980182255 | sylyp_vivliou@yahoo.gr | bookworker.wordpress.com

cea8ce97cea6ce99cea3ce9cce91-ce91nadoluΛήψη

Advertisement

Κάλεσμα σε εργατικά σωματεία Εργατικά σχήματα και εργαζόμενους

Κοινή ανακοίνωση σωματείων 

Nα βγάλουμε την αγωνία και την οργή μας στους δρόμους, παλεύοντας για όσα μας ανήκουν

Πρόταση για Διακλαδική Απεργία (στα τέλη Μάη) οργανωμένη από τα κάτω από Κλαδικά και Επιχειρησιακά Εργατικά Σωματεία

Ξαναπιάνουμε το νήμα των κοινών διεκδικητικών αγώνων στους κλάδους και τις επιχειρήσεις, κόντρα στις εργοδοτικές και κυβερνητικές επιθέσεις. Με στόχο να ανατραπεί η αντεργατική λαίλαπα που εφαρμόστηκε με αφορμή την πανδημία. Με στόχο να ικανοποιηθούν τα αιτήματά μας για τη βελτίωση της θέσης της εργατικής τάξης  και των μισθωτών γενικότερα.

Καλούμε όλες τις συναδέλφισσες και τους συναδέλφους να συσπειρωθούν στα πρωτοβάθμια σωματεία και τα σωματεία βάσης για να διεκδικήσουμε οργανωμένα:

– Να μην κατατεθεί στη Βουλή ο αντεργατικός  αντισυνδικαλιστικός νόμος Βρούτση – Χατζηδάκη

– Να παρθούν πίσω όλες οι αντεργατικές ρυθμίσεις με πρόσχημα την πανδημία (εκ περιτροπής εργασία, αναστολές, διευθέτηση του χρόνου εργασίας, απελευθέρωση της Κυριακάτικης λειτουργίας των εμπορικών καταστημάτων, ροκάνισμα ημερών κανονικής άδειας με τις άδειες ειδικού σκοπού, τηλεργασία κ.ά.).

– Αυξήσεις στους μισθούς / αμοιβές και Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας σύμφωνα με τις ανάγκες μας.- Ενάντια στην αδήλωτη εργασία και τη μη καταβολή δεδουλευμένων

– ‘Όχι ελαστικοποίηση και συμβάσεις ορισμένου χρόνου

– Ενάντια στην εργασιακή επισφάλεια, για μόνιμη και σταθερή εργασία σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα

 – Ριζική μείωση του χρόνου εργασίας χωρίς μείωση του μισθού- Ενάντια στην μονιμοποίηση της τηλεργασίας και της τηλεκπαίδευσης

– Να απαγορευτούν οι απολύσεις.

– Μέτρα για την προστασία των ανέργων

– Κάτω η εργοδοτική τρομοκρατία. Κάτω η κρατική καταστολή. Όχι στην ποινικοποίηση και τον περιορισμό  των εργατικών αγώνων και της συνδικαλιστικής δράσης. Όχι στην απαγόρευση των διαδηλώσεων και την αστυνομοκρατία.

– Όχι στην οικονομική τρομοκρατία και τον οικονομικό εκβιασμό των εργατικών σωματείων

– Μέτρα για την Υγεία του λαού 

 Για να υπερασπίσουμε τα εργατικά συμφέροντα και δικαιώματα, τις ανάγκες, τη ζωή και την αξιοπρέπειά μας, δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την κοινή, οριζόντια συντονισμένη,  οργανωμένη από τα κάτω δράση.

Βάζουμε μπροστά με δυναμικό τρόπο τις διεκδικήσεις μας και συνδέουμε τις αντιστάσεις στους κλάδους και τους χώρους δουλειάς, κόντρα στον κοινό ταξικό εχθρό μας. Ο κόσμος της εργασίας μπορεί βασιζόμενος στις δικές του δυνάμεις να οργανώνει από τα κάτω και να πραγματοποιεί αποτελεσματικά τους αγώνες του.

Προχωρώντας για την οργάνωση της διακλαδικής απεργίας στα τέλη Μάη και για να απαντήσουμε στο αντεργατικό – αντισυνδικαλιστικό νομοσχέδιο που έχουν ετοιμάσει, επιλέγουμε ως σωματεία να κινηθούμε με ανοιχτές συσκέψεις για το συνεχή συντονισμό μας. Μέσα από αυτές τις ανοιχτές συσκέψεις θα καταλήξουμε άμεσα τη συγκεκριμένη ημερομηνία της Διακλαδικής Απεργίας στα τέλη του Μάη. 

Τα σωματεία που παίρνουμε αυτή την πρωτοβουλία, καλούμε κάθε εργατικό σωματείοτου ιδιωτικού και δημόσιου τομέα όλης της ελληνικής επικράτειας που ενδιαφέρεται να κινηθεί σε μια τέτοια κατεύθυνση, να γίνει κομμάτι της προσπάθειας αυτής, να συμμετέχει στις συσκέψεις, ώστε να βρεθούμε όλοι μαζί στα τέλη Μάη σε ένα κοινό Απεργιακό ραντεβού.Κάθε σωματείο μπορεί να κινηθεί σε μια τέτοια κατεύθυνση, είτε συνυπογράφοντας τις κοινές ανακοινώσεις, είτε με το δικό του λόγο προβάλλοντας και τα όποια ιδιαίτερα ζητήματα του δικού του χώρου/κλάδου.  Άλλωστε, η Διακλαδική Απεργία δεν είναι ένα κατασκεύασμα από τα πάνω, αλλά αποτελεί το άθροισμα των επιμέρους επιχειρησιακών και κλαδικών Απεργιών που θα πραγματοποιηθούν την ίδια ημέρα. Σε κάθε περίπτωση το κάθε σωματείο μπορεί να κινηθεί με τους δικούς του ρυθμούς και με όποιο τρόπο κρίνει αυτό πρόσφορο.

 Το επόμενο διάστημα μέσα απόδιαδικασίες βάσης των σωματείων(ανοιχτές συνεδριάσεις των οργάνων, γενικές συνελεύσεις, συσκέψεις κοκ) θα αποφασίσουμε την κήρυξή της Απεργίας και θα την οργανώσουμε στους κλάδους και τους χώρους δουλειάς.

Οι συσκέψεις μας είναι ανοιχτές και σε συναδέλφους/ συναδέλφισσες από σωματεία που μπορεί να μην έχουν ακόμη κάποια συλλογική απόφαση συμμετοχής… με την προϋπόθεση πως οι συνάδελφοι/ισσες θέλουν να παλέψουν ώστε το σωματείο τους να κινητοποιηθεί και να συμμετάσχει στην κοινή Διακλαδική Απεργία στα τέλη Μάη. 

Ανοιχτή σύσκεψη σωματείων: Παρασκευή 2 Απρίλη, στις 8.30μμ.  Το link θα αποσταλεί σε όποιο σωματείο ενδιαφέρεται  …………………………………………………………………………………………………………………….. 

Κλαδικά και Επιχειρησιακά Εργατικά Σωματεία

Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου – Ψηφιακών Μέσων Αττικής (ΣΥΒΧΨΑ)

Σωματείο Εργαζομένων στην Εταιρία Retail World A.E.- Καταστήματα Public

Σωματείο Εργαζομένων στη ΝΟΚΙΑ Ελλάδος

Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και Λοιπών Εργαζομένων στον Κλάδο του Επισιτισμού (ΣΣΜ)

Σύλλογος Εργαζόμενων στα Φροντιστήρια Καθηγητών (ΣΕΦΚ)

Σύλλογος Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών (ΣΜΕΔ)

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ [ΤΡΙΤΗ 23/03]

Την Τρίτη 23/3 το απόγευμα ο Σύλλογός μας (μαζί και το Σωματείο Εργαζομένων στα Public) συμμετείχε στη διαμαρτυρία που οργάνωσαν εργατικά σωματεία έξω από το Υπουργείο Υγείας (Μάρνης & Αριστοτέλους).

Τα εργατικά σωματεία στο κάλεσμά τους απαιτούσαν:

-Επίταξη ΤΩΡΑ του ιδιωτικού τομέα υγείας, με ΑΜΕΣΗ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ τις κλίνες ΜΕΘ, χωρίς αποζημίωση των κλινικαρχών.

– Κεντρικός καταμερισμός και αξιοποίηση του συνόλου των δομών υγείας της χώρας ώστε να μην μετατραπεί το σύστημα δημόσιας υγείας της χώρας σε σύστημα μιας νόσου.

– Μέτρα Υγείας και Ασφάλειας για τους εργαζόμενους σε δημόσια και ιδιωτική υγεία.

– Μαζικές προσλήψεις όλου του αναγκαίου μόνιμου προσωπικού για την αποφασιστική ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας.

Στην κινητοποίηση κάλεσαν τα σωματεία

Ομοσπονδία Φαρμακευτικών και Συναφών Επαγγελμάτων Ελλάδας 

Ομοσπονδία Οικοδόμων και Συναφών Επαγγελμάτων Ελλάδας 

Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργατοτεχνιτών και Υπαλλήλων Γάλακτος, Τροφίμων και Ποτών 

Ομοσπονδία Εργατοϋπαλλήλων Κλωστοϋφαντουργίας – Ιματισμού – Δέρματος Ελλάδας 

Πανελλήνια Ομοσπονδία Λογιστών

Ομοσπονδία Μισθωτών Τύπου και Βιομηχανίας Χάρτου 

Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στην Ειδική Αγωγή

Ομοσπονδία Συνταξιούχων ΙΚΑ 

Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Μετάλλου Ν. Αττικής και Εργαζομένων Ναυπηγικής Βιομηχανίας Ελλάδας 

Σωματείο Εργαζομένων στην Ενέργεια

Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Τηλεπικοινωνιών και Πληροφορικής Ν. Αττικής 

Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας 

Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Επισιτισμού – Τουρισμού – Ξενοδοχείων και Συναφών Επαγγελμάτων Ν. Αττικής. 

Σωματείο Εργαζομένων στο Χρηματοπιστωτικό σύστημα στην Αττική

Την ίδια ώρα τα εργατικά σωματεία και άλλοι μαζικοί φορείς καλούσαν σε διαμαρτυρίες έξω από τα ιδιωτικά κέντρα υγείας «ΜΕΤΡΟΠΟΛΙΤΑΝ» στον Πειραιά, «ΕΥΡΩΚΛΙΝΙΚΗ» στους Αμπελόκηπους, «ΙΑΤΡΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΘΗΝΩΝ» και το «ΥΓΕΙΑ» στο Μαρούσι, «ΙΑΣΩ GENERAL» στο Χολαργό.

ΚΑΛΕΣΜΑ. Συμμετέχουμε στο συλλαλητήριο που οργανώνει η Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ) την Τετάρτη 17 Μάρτη στις 6,30 μ.μ. στο Σύνταγμα.

ΚΑΛΕΣΜΑ

Συμμετέχουμε στο συλλαλητήριο που οργανώνει η Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ) την Τετάρτη 17 Μάρτη στις 6,30 μ.μ. στο Σύνταγμα. 

Διαδηλώνουμε μαζί με τους Υγειονομικούς απαιτώντας: 

ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ 

προσλήψεις γιατρών στα νοσοκομεία, νέες ΜΕΘ

ΟΧΙ ΑΣΤΥΝΟΜΟΚΡΑΤΙΑ

προσυγκέντρωση των σωματείων: στις 6,00 μμ στο άγαλμα Κολοκοτρώνη (Σταδίου)

………………………………………………………………………………………

Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου – Ψηφιακών Μέσων Αττικής (ΣΥΒΧΨΑ)

Σωματείο Εργαζομένων στα Public

Σύλλογος Εργαζομένων στα Φροντιστήρια Καθηγητών (ΣΕΦΚ)

κάλεσμα της ΟΕΝΓΕ

Ένας χρόνος πανδημίας και η κυβέρνηση,

Αντί να ανοίξει, ΚΛΕΙΝΕΙ τμήματα, ακόμα και καρδιοχειρουργικά τμήματα, μονάδες εμφραγμάτων, κλινικές, ολόκληρα νοσοκομεία.

Αντί να προσλάβει παθολόγους, πνευμονολόγους, αναισθησιολόγους, εξαναγκάζει ειδικευόμενους παιδίατρους, γυναικολόγους, ορθοπαιδικούς, χειρουργούς, γαστρεντερολόγους να περιθάλπουν ασθενείς με covid.

Αντί να ενισχύσει το δημόσιο σύστημα υγείας με μόνιμους γιατρούς, νοσηλευτές, όλο το αναγκαίο προσωπικό, συνάπτει συμβάσεις με ιδιώτες γιατρούς τάζοντάς τους μισθό 2.000 ευρώ συν 1.400 ευρώ το μήνα για εφημερίες. Την ίδια στιγμή οι γιατροί και οι νοσηλευτές του δημόσιου συστήματος υγείας έχουν απλήρωτες δεδουλευμένες εφημερίες και υπερωρίες ολόκληρων μηνών.

Αντί να επιτάξει το σύνολο των ιδιωτικών κλινικών, χωρίς αποζημίωση των ιδιοκτητών τους, τους παρακαλάει να «παραχωρήσουν» κλίνες με το αζημίωτο, έναντι αδράς αμοιβής.

Δυναμώνουν τον αυταρχισμό και την καταστολή στους χώρους δουλειάς, στις σχολές ακόμα και στις γειτονιές. Απολύουν γιατρούς μέσα στην πανδημία επειδή δεν άφησαν τους συναδέλφους τους που αρρώστησαν να συρθούν σε ΕΔΕ.

Στο lockdown που προσπαθούν να επιβάλλουν στη ζωή μας και στα δικαιώματά μας απαντάμε με lockdown στην πολιτική τους.

Δε θα τους επιτρέψουμε να παίζουν με τη ζωή μας και την υγείας μας.
Συνεχίζουμε τον αγώνα ενάντια στην πολιτική που οδηγεί ασθενείς και υγειονομικούς σε ασφυξία, ενάντια στην πολιτική που στραγγαλίζει τα δικαιώματά μας, ενάντια στην κρατική βία και την καταστολή.

Όλοι στο συλλαλητήριο την Τετάρτη 17/03 για την υγεία του λαού και στη συγκέντρωση στο Σύνταγμα στις 6:30 μμ.

Στη συλλογική διεκδίκηση και την οργανωμένη δράση βρίσκεται η ελπίδα και η προοπτική.

Απαιτούμε:

• Επίταξη ΤΩΡΑ του ιδιωτικού τομέα υγείας, χωρίς αποζημίωση των κλινικαρχών.
• Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Μαζικές προσλήψεις όλου του αναγκαίου μόνιμου προσωπικού για την αποφασιστική ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας.
• Εξασφάλιση του αναγκαίου ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού των δημόσιων μονάδων υγείας.
• Άμεση επαναφορά της τακτικής λειτουργίας (εξωτερικά ιατρεία, χειρουργεία).

Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ)

Στις 10 Δεκεμβρίου πέθανε ο σύντροφός μας και αναντικατάστατος φίλος μας Christian Krähling

Στις 10 Δεκεμβρίου πέθανε ο σύντροφός μας και αναντικατάστατος φίλος μας Christian Krähling

Ο Κριστιάν είχε εργαστεί στην Amazon στο Bad Hersfeld (Γερμανία) από το 2009. Ήταν συνιδρυτής της Amazon Workers International (AWI), μέλος του συμβουλίου εργασίας στην αποθήκη της Amazon, μαχητής, σπουδαίος τραγουδοποιός και αφοσιωμένος αγωνιστής σε επίπεδο βάσης.

Η ιστορία της AWI άρχισε την άνοιξη του 2015 με τον Κριστιάν να ξεκινά την πρώτη συνάντηση μεταξύ Πολωνών και Γερμανών εργαζομένων στο Bad Hersfeld. Οι εργαζόμενοι που συμμετείχαν στη συνάντηση ήταν πολύ ενθουσιασμένοι και αποφάσισαν να συναντιούνται τακτικά. Ως αποτέλεσμα, ο Κριστιάν και άλλοι Γερμανοί εργάτες ήρθαν στην Πολωνία τον Μάιο του 2015 για μια εσωτερική συνάντηση και διαδήλωση στη Βαρσοβία ενάντια στις επισφαλείς συνθήκες εργασίας. Τον Σεπτέμβριο του 2015, ο Κριστιάν ήταν στην Πολωνία και πάλι για να δώσει μια δημόσια ομιλία στην οποία περιέγραψε τον σκοπό της οργάνωσης των εργαζομένων ως εξής: «Είμαστε αυτοί που αποδίδουμε, παράγουμε την επιτυχία. Γι’ αυτό θέλουμε να είμαστε ο κυρίαρχος παράγοντας. Θέλουμε να καθορίζουμε οι ίδιοι τις συνθήκες εργασίας μας» [δείτε το βίντεο¹ και τη σύνοψη της πρώτης «Διεθνούς Συνάντησης Εργαζομένων της Amazon»²]. Στη συνάντηση της AWI με εργαζομένους της Amazon από την Πολωνία, τη Γερμανία και τη Γαλλία τον ίδιο μήνα, ο Κριστιάν άρχισε να μιλάει χαμογελαστά για μικρά πράγματα που μπορούσαν να κάνουν οι εργάτες στις αποθήκες της Amazon για να ενοχλήσουν τους διευθυντές, να κερδίσουν λίγο χρόνο και να δείξουν την αντίστασή τους. Τους παρακίνησε όλους να έρθουν με περισσότερες ιδέες για τέτοιου είδους σαμποτάζ. Μας έδειξε ότι, γι’ αυτόν ο αγώνας δεν αφορούσε μόνο μια συλλογική συμφωνία διαπραγμάτευσης, αλλά και την επανάκτηση της αξιοπρέπειας των εργαζομένων σε μια μάχη με τους διευθυντές της Amazon που καθημερινά προσπαθούσαν να εξευτελίζουν τους εργαζομένους.

Τα επόμενα χρόνια, οι συναντήσεις των εργαζομένων οργανώνονταν τακτικά κάθε έξι μήνες: στο Βερολίνο, στο Παρίσι, στο Bad Hersfeld, στο Πόζναν, στη Λειψία, στη Μαδρίτη και στο Λιλ (Γαλλία). Ο Κριστιάν ήταν πάντα παρών και τόνιζε την ανάγκη για διεθνή διοργάνωση [για περισσότερα διαβάστε τη συνέντευξη με τον Κριστιάν στο περιοδικό Common Strategy to Gain Power and Think Bigger³]. Συναντηθήκαμε για να συζητήσουμε και να μοιραστούμε ιδέες, αλλά και για να μοιράσουμε μαζί φυλλάδια σε κοντινές αποθήκες της Amazon, οργανώσαμε απεργίες, οργανώσαμε πικετοφορίες μπροστά σε γραφεία εργασίας και συμμετείχαμε σε διαδηλώσεις.

Ο Κριστιάν έπαιζε πάντα το βασικό ρόλο στις συναντήσεις του AWI: προετοιμασία, αναφορές, παρουσιάσεις και προτάσεις καμπανιών. Γι’ αυτόν το αναγκαίο στοιχείο ήταν η αυτοοργάνωση των εργαζομένων στο επίπεδο της αποθήκης, ενώ οι συναντήσεις μας ήταν μια επέκταση αυτής της προσέγγισης της βάσης σε διεθνές επίπεδο. Αν άκουγε για εργαζομένους που οργανώνονταν τοπικά και χρειάζονταν υποστήριξη, έπαιρνε το αυτοκίνητο του και εμφανιζόταν. Μίλησε σε συναντήσεις υπαλλήλων σε αποθήκες σε όλη τη Γερμανία και ενθάρρυνε την υποστήριξη τοπικών συνδικάτων με το χιούμορ και την ευγλωττία του. Το 2018, υποστήριξε τους απεργούς στην Ισπανία όταν πήγε να επισκεφτεί την απεργία των εργαζομένων της Amazon στη Μαδρίτη στο Black Friday.

Ο Κριστιάν ήταν μέλος του συνδικάτου Ver.di. Ωστόσο, η σχέση του με τους ηγέτες και τα στελέχη του συνδικάτου ήταν συχνά συγκρουσιακή. Το σημείο αναφοράς του ήταν οι συνάδελφοί του, όχι οι συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες, τα πολιτικά κόμματα και οι ΜΚΟ. Όταν ρωτήθηκε εάν η AWI πρέπει να συνεργαστεί με τέτοιες οργανώσεις, υπήρξε ευέλικτος, λέγοντας: «Τα τελευταία εννέα χρόνια των οργανωτικών μας δραστηριοτήτων, δεκάδες εξωτερικές οργανώσεις μάς πλησίασαν προσφέροντας υποστήριξη. Αλλά όλοι ήρθαν και έφυγαν. Εμείς είμαστε πάντα εδώ, στις αποθήκες, με τους ανθρώπους μας». Ωστόσο, ήταν ικανοποιημένος όταν έφτιαχνε συμμαχίες με εργαζομένους της Amazon σε διαφορετικά επίπεδα της εταιρείας: όταν δύο εργαζόμενοι απολύθηκαν στην έδρα του Seatlle Amazon στις ΗΠΑ, συμμετείχε σε μια ημέρα αλληλεγγύης⁴.

Τον Απρίλιο του 2018, κατά τη διάρκεια διαδήλωσης στο Βερολίνο, που διοργάνωσαν η AWI και η Ver.di κατά της απονομής του βραβείου στον Jeff Bezos για το «οραματικό επιχειρηματικό μοντέλο», ο Κριστιάν ενώθηκε με τους Πολωνούς υπαλλήλους της Amazon όταν οι πολιτικοί και οι γραφειοκράτες συνδικαλιστές προσπάθησαν να καταλάβουν τη σκηνή και να τους περιθωριοποιήσουν. Ήταν επίσης εξοργισμένος όταν τα στελέχη του συνδικάτου ξόδεψαν πολλά χρήματα σε συνέδρια σε πολυτελή ξενοδοχεία, χωρίς να χρηματοδοτούν συναντήσεις εργαζομένων. Το 2015 ορισμένα στελέχη του Ver.di αρνήθηκαν ακόμη και να αφήσουν τον Κριστιάν και τους συντρόφους του της βάσης να πάνε σε διεθνείς συναντήσεις για να μιλήσουν εξ ονόματος του συνδικάτου τους. Πήγαν ούτως ή άλλως και πλήρωσαν οι ίδιοι τα έξοδα ταξιδιού (και το ίδιο έκαναν και τα επόμενα χρόνια).

Ο Κρίστιαν ήθελε να οργανώνει απεργίες και να ενδυναμώνει τους εργαζομένους, όχι να κάθεται σε συνέδρια. Όταν οι Πολωνοί εργάτες οργάνωσαν μια ψηφοφορία για απεργία το 2019, αυτός και οι συνάδελφοί του έκαναν μια ταινία αλληλεγγύης, ενθαρρύνοντας να ψηφίσουν «Strajk tak!» («Ναι στην απεργία!»⁵). Κάποια φορά ο Κριστιάν κλήθηκε σε συνέδριο που διοργανώθηκε από συνδικαλιστικά στελέχη. Μας είπε την ιστορία: Βαριόταν, ήθελε να πάει για φαΐ και για μια μπύρα, αλλά στο τέλος της μέρας κανένας δεν τον ακολούθησε, καθώς για τους άλλους το συνέδριο ήταν μόνο δουλειά. Ο Κριστιάν ήταν διαφορετικός: όλη του τη ζωή ασχολήθηκε με αυτά. Ήθελε να χτίσει φιλίες, να γελάει με άλλους μπροστά στις γελοίες εσωτερικές πολιτικές της Amazon και να σχεδιάζει τις επόμενες δράσεις στις 5 π.μ. όταν έπιανε δουλειά η πρώτη βάρδια. Στις συναντήσεις της AWI, ήταν πάντα ο τελευταίος από εμάς που πήγαινε για ύπνο – αφού τραγουδούσε τραγούδια διαμαρτυρίας. Σχεδίαζε να γράψει ένα βιβλίο με απεργιακά τραγούδια της AWI. Ένα από τα τραγούδια του ήταν αφιερωμένο στους εργάτες της Amazon του Σικάγο που οργάνωσαν απεργίες την άνοιξη του 2020⁶.

Τις τελευταίες εβδομάδες, κατά τη διάρκεια των δράσεων του #MakeAmazonPay, ο Κριστιάν έβγαλε φωτογραφίες με τους συναδέλφους του μπροστά από την αποθήκη του Bad Hersfeld. Κρατούσαν αναμνηστικά από τις διεθνείς επαφές που είχε κάνει: τις σημαίες της Εργατικής Πρωτοβουλίας Πολωνίας (IP), της CGT Amazon της Ισπανίας, του Sud Solidaire της Γαλλίας, και στο καπέλο του είχε ένα σήμα από την Amazonians United των ΗΠΑ, που το χρησιμοποιούσαν στην εκστρατεία τους για άδεια με αποδοχές (PTO). Είχε επίσης γράψει στο γιλέκο του ένα σύνθημα που οι Πολωνοί εργάτες χρησιμοποίησαν τον Νοέμβριο του 2020 για να παλέψουν για ένα μεγαλύτερο μπόνους: «2.000 ζλότυ για όλους». Τις επόμενες εβδομάδες ήθελε να δημιουργήσει μια διεθνή εφημερίδα για τους υπαλλήλους της Amazon και να οργανώσει το μάζεμα χρημάτων, ώστε η AWI να κάνει επαφές με εργαζομένους στη Λατινική Αμερική. 

Δεν θα αφήσουμε τα μεγάλα σχέδιά σου να ξεμείνουν σε ένα συρτάρι.

Βιώνουμε βαθιά θλίψη για τον θάνατο του Κριστιάν και στέλνουμε τα συλλυπητήριά μας στην οικογένειά του. Η δομή του AWI έχει αποδυναμωθεί σοβαρά και έχουμε χάσει έναν φίλο. Η Επιτροπή της AWI επρόκειτο να συναντηθεί την επόμενη Κυριακή και ο Κριστιάν θα ήταν εκεί για να συζητήσουμε τα περαιτέρω σχέδιά μας. Είμαστε σίγουροι ότι η τελευταία του ευχή θα ήταν να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για την εξουσία των εργαζομένων, να κάνουμε τις ιδέες του πράξη και να επεκτείνουμε το δίκτυό μας, οπουδήποτε οι υπάλληλοι της Amazon λένε: «Αρκετά, αξίζουμε περισσότερα!» Κριστιάν, πρόκειται να συνεχίσουμε το κοινό μας έργο και ξέρουμε ότι θα είσαι μαζί μας σε κάθε πικετοφορία. Σε ευχαριστούμε για τον καταπληκτικό χρόνο που μπορέσαμε να περάσουμε μαζί σου, σε ευχαριστούμε για την έμπνευση που μας έδωσες. Θα συνεχίσουμε να παλεύουμε!
Amazon Workers International
 https://amworkers.wordpress.com/

Pictures by Andreas, Amazon worker and close friend of Christian. Great selection of pictures of Christian by Andreas: https://adobe.ly/2IIF8hg

1 Amazon workers meeting in Poznań | en.labournet.tv: Amazon workers meeting in Poznań ; see also: Amazon Arbeiter an die Berufskraftfahrer | labournet.tv https://de.labournet.tv/amazon-arbeiter-die-berufskraftfahrer
Amazon workers meeting in PoznańIn mid-September, Amazon worker activists from Poland and Germany met in Poznan.

2 International Amazon Workers’ Meeting | amazing workers (wordpress.com ) https://amworkers.wordpress.com/2017/03/19/international-amazon-workers-meeting-2/

3 [PDF] Strike the Giant! Transnational Organization against Amazon // TSS Journal https://www.transnational-strike.info/wp-content/uploads/Strike-the-Giant_TSS-Journal.pdf

4 Christian speaking at Amazon Employees for Climate Justice (from 2:16:26 minute)- 4/24 Sick Out Day, https://www.youtube.com/watch?v=5s5Aup66EZU

5 “Strajk tak” video: Pracownicy z Amazona Bad Hersfeld (Niemcy) mówią STRAJK TAK i pozdrawiają przyjaciólki i przyjaciół z Polski
Pracownicy z Amazona Bad Hersfeld (Niemcy) mówią STRAJK TAK i pozdrawiaj…Pracownicy z Amazona w Bad Hersfeld (Niemcy) mówią STRAJK TAK i pozdrawiają przyjaciółki i przyjaciół z Polski

6 One of Christian’s songs: Amazonier Bleibt Heiter, Amazon Workers International (soundcloud.com ) Amazonier Bleibt Heiter by Amazon Workers International
Amazonier Bleibt Heiter by Amazon Workers InternationalEnglish Translation: Amazonians stay cheerful! The stand off begins at half past six – Amazonians stay cheerfu…

Amazonier Bleibt Heiter by Amazon Workers InternationalEnglish Translation: Amazonians stay cheerful! The stand off begins at half past six – Amazonians stay cheerfu…

Ο ΣΥΒΧΨΑ έστειλε στη συντονιστική επιτροπή του Amazon Workers International το παρακάτω μήνυμα

The Workers Union In Publications, Bookstores, Photocopy Centers, Stationery, Digital Devices of Attica (Athens-Greece), expresses its deepest condolences for the passing of Christian Krahling. Christian’s struggles, his commitment to grassroots trade unionism and working class internationalism will continue to inspire us. On the 21 February 2021 our union participated as observers on the online commemoration event hosted by the steering committee of the Amazon Workers International. The event was deeply touching as it celebrated his life and commitment to the international working class, as well as his passion for his amazon colleagues in several countries. It is in his steps that we seek to further the fight against the exploitation of the bosses. Christian Krahling was our brother and he will be missed. We honor his memory by continuing his struggles, knowing full well that in every step forward he is next to us. Christian Krahling ¡Presente!

WORKERS UNION IN PUBLICATIONS, BOOKSTORES, PHOTO COPY CENTERS, STATIONERY, DIGITAL DEVICES OF ATTICA (ATHENS – GREECE)

O Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου – Ψηφιακών Μέσων Αττικής (Αθήνα-Ελλάδα), εκφράζει τα βαθύτατα συλλυπητήρια για το θάνατο του Christian Krahling. Οι αγώνες του Christian, η αφοσίωση του στον συνδικαλισμό βάσης και στον διεθνισμό της εργατικής τάξης θα συνεχίσουν να μας εμπνέουν. Στις 21 Φεβρουαρίου 2021 ο σύλλογος μας συμμετείχε ως παρατηρητής στο διαδικτυακό μνημόσυνο που φιλοξένησε η συντονιστική επιτροπή του Amazon Workers International. Η εκδήλωση ήταν πολύ συγκινητική καθώς γιόρταζε τη ζωή του και τη δέσμευσή του στη διεθνή εργατική τάξη, όπως και το πάθος του για τους συναδέλφους του στην Amazon. Στα βήματά του επιδιώκουμε να ενισχύσουμε την καταπολέμηση της εκμετάλλευσης των αφεντικών. Ο Christian Krahling ήταν ο αδερφός μας και θα μας λείψει. Τιμούμε τη μνήμη του συνεχίζοντας τους αγώνες του, γνωρίζοντας καλά ότι σε κάθε βήμα προς τα εμπρός βρίσκεται δίπλα μας.

Christian Krahling ¡Presente!

Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου – Ψηφιακών Μέσων Αττικής

Ο Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου – Ψηφιακών Μέσων Αττικής συμμετείχε στις συγκεντρώσεις για την 8η Μάρτη

Ο Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου – Ψηφιακών Μέσων Αττικής συμμετείχε στις συγκεντρώσεις για την 8η Μάρτη (Παγκόσμια Ημέρα των Γυναικών) και στη μεσημεριανή (απεργιακή) στο Υπουργείο Εργασίας – Κλαθμώνος και στην απογευματινή στο Σύνταγμα.

στις συγκεντρώσεις και το Σωματείο Εργαζομένων Public

και άλλα πρωτοβάθμια σωματεία 

και πολλές φεμινιστικές και εργατικές συλλογικότητες

Τηλε-συνέλευση του Συλλόγου Κυριακή 20 Μάρτη στις 7,00 μ.μ.

Τηλε-συνέλευση του Συλλόγου

Κυριακή 21 Μάρτη στις 7,00 μ.μ. συζητάμε:

– για τις εργασιακές συνθήκες μετά από 12 μήνες πανδημίας

– για την ανάγκη να προχωρήσουμε, στα τέλη Μάη, σε Κλαδική Απεργία στο χώρο του Βιβλίου,με κύριο αίτημα: να παρθούν πίσω οι αντεργατικές ρυθμίσεις που επεβλήθησαν την περίοδο της πανδημίας…

Κλαδική Απεργία στο πλαίσιο Διακλαδικής Απεργίας οργανωμένης από τα κάτωμαζί με άλλα κλαδικά και επιχειρησιακά σωματεία (με προτεινόμενη ημερομηνία: Πέμπτη 27 Μάη)
…………………………………………………………………………………………………….

Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου – Ψηφιακών Μέσων Αττικής
sylyp_vivliou@yahoo.gr | bookworker.wordpress.com

21marchΛήψη

Σωματείο Εργαζομένων στα Public 8 Μάρτη: Η Παγκόσμια Ημέρα των Γυναικών

Σωματείο Εργαζομένων στα Public     8 Μάρτη: Η Παγκόσμια Ημέρα των Γυναικών

Στις 8 Μάρτη, την παγκόσμια ημέρα των γυναικών, θα συμπληρωθεί ένας ολόκληρος χρόνος από το ξέσπασμα της πανδημίας στη χώρα μας. Όλο αυτό το χρονικό διάστημα, η εργατική τάξη και οι πιο φτωχοί, είδαν τις ζωές τους να καταστρέφονται: η διαρκής απειλή για την υγεία και τη ζωή εξαιτίας της καταστροφής του συστήματος δημόσιας υγείας, η παρανοϊκή πολιτική του lockdown το οποίο χρησιμεύει μόνο για να μπορεί η κυβέρνηση να εφαρμόσει πιο εύκολα την αντεργατική πολιτική της, οι διαρκείς επιθέσεις κυβέρνησης και εργοδοτών στα εργασιακά μας δικαιώματα…

Οι συνέπειες όμως αυτής της καταστροφής χτυπάνε με πολύ μεγαλύτερη σφοδρότητα τις γυναίκες: Οι γυναίκες είναι αυτές που επωμίζονται το μεγαλύτερο το βάρος της ανεργίας, της εργασιακής ανασφάλειας, της εργοδοτικής αυθαιρεσίας, της συρρίκνωσης του μισθού, της εντατικοποίησης και των άθλιων συνθηκών εργασίας. Επί πλέον, το lockdown, ο υποχρεωτικός εγκλεισμός στο σπίτι, η τηλεκπαίδευση και η τηλεργασία, η φροντίδα ηλικιωμένων και ασθενών στην οικογένεια, έχουν αυξήσει πολύ περισσότερο την δουλειά που είναι αναγκασμένη να κάνει μια γυναίκα και μέσα στο σπίτι και έχει αυξήσει την καταπίεση και τη βία που βιώνουν πολλές γυναίκες μέσα στην οικογένεια.

Αυτή την τραγική κατάσταση που βιώνουν οι γυναίκες της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων έρχεται να υπογραμμίσει το κύμα καταγγελιών για βιασμούς, σεξουαλική καταπίεση και παρενόχληση, αλλά και συστηματικής εργοδοτικής βίας, που ξέσπασε τις τελευταίες εβδομάδες, φέρνοντας στο προσκήνιο την απίστευτη έκταση των πατριαρχικών και σεξιστικών πρακτικών, συνήθως στενά συνυφασμένων με την εργοδοτική αυθαιρεσία και την εκμετάλλευση.

Η αντίσταση στη βαρβαρότητα μπορεί να νικήσει μόνο με την απελευθέρωση των γυναικών.

Γιατί μπορεί να υπάρξει δικαίωση των εργατικών δικαιωμάτων μόνο μέσα από τη δικαίωση των αιτημάτων των γυναικών.

Στηρίζουμε τα καλέσματα των εργατικών και φεμινιστικών οργανώσεων στις 8 Μάρτη :

Συγκέντρωση 17.00 στο Σύνταγμα.

Το ΕΚΑ εξήγγειλε συμβολική 3ωρη Στάση Εργασίας την 8η Μάρτη, από τις 12 έως τις 3 μ.μ., προκειμένου να διευκολυνθούν οι συναδέλφισσες/οι να συμμετάσχουν σε όποιες δράσεις διοργανώνονται την ημέρα αυτή, όπως η απεργιακή συγκέντρωση συνδικάτων στις 13.00 η ώρα μπροστά στο Υπουργείο Εργασίας.

Το Σωματείο μας καλεί την κάθε εργαζόμενη και τον κάθε εργαζόμενο των Public στη διαμαρτυρία στις 8 Μάρτη για να ξεδιπλώσουμε και τα δικά μας αιτήματα:

● Να υπογραφεί Συλλογική Σύμβαση Εργασίας στα Public-Media Markt τώρα!

● Κάτω τα χέρια από την κοινωνική ασφάλιση!

● Επίδομα – παιδιού – γάμου – ταμείου τώρα!

● Κάτω τα χέρια από την Κυριακάτικη Αργία!

…………………………………………………………………………………………………………..
Σωματείο Εργαζομένων στην Εταιρία RetailWorld A.E.- Καταστήματα Public
email επικοινωνίας:public.wor@gmail.com
Facebook: Σωματείο Εργαζομένων Public
Τηλέφωνο επικοινωνίας: 6948375566

Ίσα δικαιώματα στην εργασία, την κοινωνία, τη ζωή 8 Μάρτη: Παγκόσμια Ημέρα των Γυναικών

Ίσα δικαιώματα στην εργασία, την κοινωνία, τη ζωή

8 Μάρτη: Παγκόσμια Ημέρα των Γυναικών

Έναν χρόνο μετά την έναρξη της πανδημίας COVID-19 η συστημική κρίση  εντείνεται  όλο και περισσότερο, ενώ παράλληλα οξύνονται οι επιθετικές πολιτικές που επιχειρείται να επιβληθούν σε όλα τα πεδία  της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής ζωής. Μέσα σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες έρχονται στο φως περιστατικά και συμπεριφορές βίας και παρενόχλησης απέναντι σε γυναίκες και παιδιά. Οι άνθρωποι που υπέστησαν αυτές τις συμπεριφορές  βρίσκουν το θάρρος να τις καταγγείλουν, κατορθώνουν να ακουστεί η φωνή τους αποτελώντας παραδείγματα γενναιότητας και συμβάλλουν καθοριστικά με τη στάση τους αυτή ώστε να αναδειχτεί η πραγματική διάσταση και η τεράστια έκταση του ζητήματος, ανοίγουν τον δρόμο ώστε να σπάσει η σιωπή και ο φόβος.

Μηδενική ανοχή στην παρενόχληση και τη βία

Το κουρέλιασμα της αξιοπρέπειας της εργαζόμενης γυναίκας ξεκινά από «αθώα» αστειάκια και μπορεί να καταλήξει στη σεξουαλική παρενόχληση ή την επίθεση. Πρόκειται για συμπεριφορές τις οποίες οι γυναίκες αντιμετωπίζουν πολύ πριν αναζητήσουν την πρώτη τους δουλειά, στην οικογένεια και στο σχολείο. Τις συναντούν σε ανδροκρατούμενους χώρους δουλειάς, όπου βρίσκουν «κλειστές πόρτες», αλλά και στους χώρους όπου πλειοψηφούν, σε υπο-αμειβόμενες θέσεις. Η σεξουαλική παρενόχληση είναι η άλλη όψη των διακρίσεων που υφίστανται οι γυναίκες στην εργασία. Είναι συχνά ο τρόπος να κρατούν τις γυναίκες «στη θέση τους».

Οι διακρίσεις ξεκινούν από τις αγγελίες με προσδιορισμό φύλου: «ζητείται πωλήτρια», «ζητείται καθαρίστρια» κ.o.κ. Συνεχίζουν με πρακτικές εργασίας που αναπαράγουν τα στερεότυπα εναντίον των γυναικών, ότι δήθεν προορίζονται μόνο για ορισμένες ειδικότητες και με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Η κατάσταση αυτή εμφανίζεται τόσο «δεδομένη», που πολλές φορές και οι ίδιες οι γυναίκες καταλήγουν να τη θεωρούν «φυσική» και να προσαρμόζονται ανάλογα προκειμένου να επιβιώσουν. Μέσα σε ένα κλίμα σεξιστικών διακρίσεων, η σεξουαλική παρενόχληση δίνει στην εργοδοσία ένα επιπρόσθετο, ισχυρό όπλο εκφοβισμού απέναντι στις γυναίκες ενός εργασιακού χώρου. Ένα όπλο που αντλεί από αιώνες σεξιστικής καταπίεσης. 

Οι άνδρες συνάδελφοι που αναπαράγουν τέτοιες συμπεριφορές ή που δεν τις καταδικάζουν, όταν γίνονται εν γνώσει τους, κάνουν τη δουλειά του αφεντικού. Υπονομεύουν τη δυνατότητα όλων   –ανδρών, γυναικών, μεταναστών, μεταναστριών– να σταθούμε από κοινού απέναντί του. Η δυναμική παρέμβαση των σωματείων και οι καταγγελίες απέναντι σε τέτοια φαινόμενα στο πλευρό κάθε συναδέλφισσας πρέπει να γίνει καθημερινή πρακτική. Να εφαρμόζουμε την πολιτική της μηδενικής ανοχής στη σεξουαλική παρενόχληση από όποιον και να προέρχεται. Ταυτόχρονα, χρειάζεται συστηματική δουλειά διαπαιδαγώγησης των συναδέλφων και των συναδελφισσών, καθώς και συστηματική δουλειά ενίσχυσης του σωματείου ως εργαλείου πάλης με τησυμπερίληψη περισσότερων γυναικών σε κάθε όψη της λειτουργίας και της δράσης του. Και σε αυτό το ζήτημα η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας. Δεν έχουμε τίποτα να περιμένουμε από τα κροκοδείλια δάκρυα κυβέρνησης και δικαστηρίων, που κρύβονται πίσω από τη δήθεν άγνοια.

Τα ζητήματα αυτά θα καθορίσουν το μέλλον του εργατικού κινήματος στους σκληρούς αγώνες που έχουμε μπροστά μας…

Η πάλη για τη δουλειά

Η ανεργία είναι το βασικότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε ως εργαζόμενοι/ες σήμερα και χτυπά δυσανάλογα τις εργαζόμενες γυναίκες. Τον Οκτώβρη του 2020 η ανεργία για τις γυναίκες ήταν 20,6%, ενώ για τους άνδρες 13,5%. Στον ΟΑΕΔ σήμερα είναι καταγεγραμμένα 1.133.432 άτομα. Οι άνδρες ανέρχονται σε 422.487 (37,28%) και οι γυναίκες σε 710.945 (62,72%). Το τελευταίο επίδομα λόγω αναστολής δόθηκε επιπρόσθετα σε 662.123 άτομα. Αν προστεθούν και οι πολλές χιλιάδες που εργάζονται αδήλωτα, φτάνουμε σε κοντά 2 εκατ. ανθρώπους. Με δεδομένο ότι πρόκειται κυρίως για θέσεις εργασίας στο λιανεμπόριο, στην εστίαση, στον τουρισμό, στο θέαμα κ.λπ., η ψαλίδα ανεργίας μεταξύ ανδρών και γυναικών διευρύνεται περισσότερο.

Είναι ξεκάθαρο πως οι γυναίκες δεν έχουν ίση πρόσβαση στην αγορά εργασίας. Το επιβεβαιώνουν όσα ζούμε καθημερινά. Μια γυναίκα πρέπει σε πολλές περιπτώσεις να έχει τη διπλάσια εμπειρία, για να προσληφθεί έναντι ενός άνδρα. Και αυτό με την προϋπόθεση ότι θα «συμφέρει», επειδή θα πληρώνεται λιγότερο.

Η κυρίαρχη ιδεολογία θέλει τη γυναίκα στην αγορά εργασίας με «ψαλιδισμένα» δικαιώματα και άθλιες εργασιακές σχέσεις, ενώ ταυτόχρονα την επιφορτίζει εξ ολοκλήρου με τα καθήκοντα της νοικοκυράς και της μητέρας (τα οποία γίνονται ασήκωτα όταν τα συστήματα υγείας και παιδείας διαλύονται), με αποτέλεσμα συχνά να αντιμετωπίζεται με ανακούφιση η εισβολή της τηλεργασίας στα σπίτια μας.

Σήμερα οι μεγαλύτερες προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας είναι: 

1. Να παλέψουμε για τα υγειονομικά μέτρα που θα μας επιτρέψουν να επιστρέψουμε το συντομότερο στη δουλειά (που καλύτερα από όλους έχουν διατυπώσει με τα αιτήματά τους οι υγειονομικοί ) και για το ασφαλές άνοιγμα των σχολείων (με τα μέτρα που έχουν διατυπώσει τα σωματεία των εκπαιδευτικών, οι φοιτητικοί σύλλογοι και οι συλλογικότητες των μαθητών ). 

2. Να αγωνιστούμε για μαζικές προσλήψεις σε όλους τους τομείς που αφορούν την αναγκαία αναβάθμιση της παιδείας, της υγείας και των μεταφορικών υποδομών. 

3. Κάθε φορά να κάνουμε συγκεκριμένο το πάγιο αίτημα για λιγότερες ώρες δουλειάς χωρίς μείωση μισθού.

Η πάλη για την επιστροφή στη δουλειά είναι η βάση για κάθε άλλη διεκδίκηση, και αφορά τις γυναίκες εργαζόμενες πάνω από όλους.

Να κλείσει η ψαλίδα αποδοχών

Το εργατικό κίνημα της μεταπολίτευσης κέρδισε τη μάχη για «ίση αμοιβή για ίση εργασία». Όμως αυτή η βασική κατάκτηση ίσχυσε κατά βάση σε χώρους με συνδικαλιστική κάλυψη. Αυτή η κατάκτηση δεν μπορεί να διασφαλιστεί παρά μόνο μέσα από Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας (ΣΣΕ). Χωρίς ΣΣΕ, όταν είναι ταμπού ακόμα και να κουβεντιάζουμε μεταξύ μας πόσα παίρνουμε, ανοίγει ένα πραγματικό χάσμα ανάμεσα στους μισθούς γυναικών και ανδρών. Δεν κερδίζει όμως ο συνάδελφος επειδή η συναδέλφισσά του πληρώνεται λιγότερα. Κερδίζει μόνο το αφεντικό, που τσεπώνει τη διαφορά. Και το αποτέλεσμα είναι η συμπίεση όλων των μισθών προς τα κάτω (όπως είδαμε την περασμένη δεκαετία).

Χωρίς ΣΣΕ, οι γυναίκες γκετοποιούνται όλο και πιο πολύ στις λιγότερο ειδικευμένες, περισσότερο επισφαλείς θέσεις εργασίας με τις λιγότερες ώρες και τη μικρότερη διάρκεια. Στρώνοντας πάντα το χαλί για όλους. Οι συλλογικές συμβάσεις είναι ένα ακόμα όπλο εναντίον των διακρίσεων σε βάρος των γυναικών. 

Το χάσμα διατηρείται και μεγαλώνει επειδή διατηρούνται στεγανά ανάμεσα σε «παραδοσιακά γυναικείες» και «παραδοσιακά ανδρικές» δουλειές. Ο κανόνας είναι ότι κάθε ειδικότητα, θέση ή τομέας όπου υπερέχει γυναικεία εργατική δύναμη έχει χαμηλότερη «ταρίφα». Αυτός ο διαχωρισμός είναι ένας χάρτης της εκμετάλλευσης της γυναίκας και της κυρίαρχης σεξιστικής ιδεολογίας. Είναι επίσης πηγή τεράστιων κερδών για τα αφεντικά. 

Χρειάζεται μακροπρόθεσμη προσπάθεια αγώνων και διαπαιδαγώγησης ώστε να σπάσουμε αυτά τα στεγανά. Το διακύβευμα είναι η ενότητα της εργατικής τάξης, που δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς την πλήρη ενσωμάτωση των γυναικών στις συνδικαλιστικές οργανώσεις. Η πάλη για να σπάσουν οι διαχωρισμοί έχει ωριμάσει διεθνώς, αλλά και στην Ελλάδα. Αυτό δείχνει η σοβαρότητα με την οποία αντιμετωπίζουν οι συνάδελφοι και οι συναδέλφισσές μας τις αποκαλύψεις για κακοποίηση επί μακρόν στον χώρο του αθλητισμού και του θεάτρου. Αυτό δείχνει και το γεγονός ότι σήμερα συμμετέχει στην αγορά εργασίας ένα ιστορικά υψηλό ποσοστό των γυναικών (65,9%). Οι περισσότερες βρίσκονται σε χώρους αχαρτογράφητους από σωματεία. Η οργάνωσή τους είναι ζωτικής σημασίας.

Να ορίζεις τη ζωή σου

Η προσπάθεια το κεφαλαίου να ισοπεδώσει τις κατακτήσεις του φεμινιστικού κινήματος επαναφέρει το ζήτημα της απαγόρευσης των αμβλώσεων (Πολωνία, Αργεντινή). Θα χρειαστεί να υπερασπιστούμε το δικαίωμα της πρόσβασης στην άμβλωση και να συμμετάσχουμε σε ό,τι αγώνες προκύψουν για το δικαίωμα πρόσβασης σε αυτήν.

Έχουμε πολλά να μάθουμε από την Αργεντινή και την πρόσφατη νίκη εκεί. Η νομιμοποίηση των αμβλώσεων είναι κομμάτι ενός πακέτου που εξασφαλίζει το δικαίωμα κάθε γυναίκας να ορίζει τη ζωή της. Γι’ αυτό το σύνθημα στην Αργεντινή ήταν «Εκπαίδευση για να γνωρίζουμε, αντισύλληψη για να αποφασίζουμε, αμβλώσεις για να μην πεθαίνουμε». Το δικαίωμα να τερματίσεις μια εγκυμοσύνη που δεν θέλεις είναι προϋπόθεση για να ορίζεις την ίδια σου τη ζωή. Η υποστήριξη του δικαιώματος στην άμβλωση είναι ζήτημα στοιχειώδους συνέπειας και δικαιοσύνης για κάθε εργατικό σωματείο. Στέλνει επίσης μήνυμα ότι είναι διατεθειμένο να σταθεί στο πλευρό των εργαζόμενων γυναικών που επιδιώκει να συμπεριλάβει στις τάξεις του.

Η κυρίαρχη ιδεολογία που εξυψώνει τη μητρότητα, τη χρησιμοποιεί επίσης διαχρονικά για να «τιμωρήσει» την εργαζόμενη μητέρα. Προϋπόθεση για να ορίζεις την ίδια σου τη ζωή είναι και η εξασφάλιση να μπορείς να γεννήσεις χωρίς να επηρεάζεται η πρόσβασή σου στην αγορά εργασίας ή η εξέλιξή σου σε αυτή. Προϋπόθεση είναι και η πρόσβαση στην ποιοτική προσχολική φύλαξη των παιδιών. Η ανυπαρξία συλλογικών συμβάσεων και σωματειακής κάλυψης έχουν συστηματικά υποσκάψει το δικαίωμα στην άδεια μητρότητας. Για όλο και πιο πολλές γυναίκες, μητρότητα σημαίνει αναγκαστική ανεργία. Ταυτόχρονα, η εργασιακή επισφάλεια οδηγεί τις εργαζόμενες γυναίκες σε απάνθρωπα και εξευτελιστικά διλήμματα.

Είμαστε με την πλευρά των αποκλεισμένων

Ως σωματείο θεωρούμε σημαντικό βήμα την ανάδειξη των κυριαρχικών  συμπεριφορών, των διάφορων μορφών βίας  που υφίστανται οι γυναίκες  τόσο στους  χώρους δουλειάς,   όσο και σε όλες  τις πτυχές της κοινωνικής μας ζωής. Γιατί ο αγώνας για το γυναικείο ζήτημα αποτελεί το πρώτο βήμα για τη χειραφέτηση,  την υπεράσπιση των αναγκών και των δικαιωμάτων όλων μας, όλων των έμφυλων ταυτοτήτων. Εργαζομένοι/ες, μετανάστριες/ες, ΛΟΑΤΚΙΑ+ άτομα,  από κοινού να παλέψουμε ενάντια στις σεξιστικές, κακοποιητικές και ρατσιστικές συμπεριφορές σε μια κατεύθυνση σύνδεσης των αγώνων μας με κοινό στόχο την ισότιμη μεταχείριση και την κατάκτηση αξιοπρεπών όρων ζωής,  εντός και εκτός των χώρων δουλειάς.

• Τα αιτήματα που αναπτύσσουν οι γυναίκες συναδέλφισσες και αφορούν τη ζωή τους πρέπει να γίνουν υπόθεση όλου του εργατικού κινήματος και απαιτούν νέους προσανατολισμούς στα αιτήματα και στο δυναμικό των σωματείων. Είναι προϋπόθεση για τη συσπείρωση των εργαζομένων σε έναν κοινό, αποτελεσματικό αγώνα.  
• Σήμερα ως εργαζόμενες γυναίκες έχουμε περισσότερη ανάγκη από ποτέ τη συλλογική δύναμη που μας δίνει ένα σωματείο.
• Ως Σύλλογος, αγωνιζόμαστε για να δυναμώσει η θέση των γυναικών στους χώρους εργασίας, ενισχύοντας την ενότητα και τη δύναμη όλων μας.

Καμία συναδέλφισσα έξω από τον Σύλλογο.

Ο ΣΥΒΧΨΑ πάντα θα βρίσκεται στο πλευρό των εργαζόμενων γυναικών.

Στις 8 Μάρτη συμμετέχουμε μαζικά στις κινητοποιήσεις

(εφαρμόζοντας όλα τα μέσα προστασίας)

• Απεργιακή συγκέντρωση στο Υπουργείο Εργασίας στη 1 μ.μ.

το Εργατικό Κέντρο Αθήνας (ΕΚΑ) έχει προκηρύξει 3ωρη Στάση Εργασίας από τις 12 το μεσημέρι έως τις 3.00 μ.μ

• Συγκέντρωση στο Σύνταγμα στις 5:30 μ.μ.

Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου – Ψηφιακών Μέσων Αττικής

Λόντου 6, Εξάρχεια – Αθήνα | 210-3820537 & 6980182255 | sylyp_vivliou@yahoo.gr | bookworker.wordpress.com

ce97ce9cce99cea4ce95ce9bce99ce9ace9f-2-1Λήψη

8 ΜΑΡΤΗ… Ο αγώνας των Γυναικών δεν είναι μια μόνο ημέρα. Είναι διαρκής!

8 ΜΑΡΤΗ… Ο αγώνας των Γυναικών δεν είναι μια μόνο ημέρα. Είναι διαρκής!

8η Μαρτίου: ημέρα αφιερωμένη στις γυναίκες. Ευκαιρία κατανάλωσης και ημέρα εμπορικών προσφορών; ΟΧΙ. Η 8η Μαρτίου είναι ημέρα αφιερωμένη στις γυναίκες που βιώνουν, ακόμα και σήμερα, την εκμετάλλευση, την κοινωνική καταπίεση, τις διακρίσεις λόγω του φύλου τους, την σεξουαλική παρενόχληση και κακοποίηση. Η 8η Μαρτίου είναι ημέρα αφιερωμένη στις γυναίκες που αγωνίζονται να ζήσουν αξιοπρεπώς. Ένας αγώνας που δε σταματά!

Ιστορικά Στοιχεία

Η μέρα αυτή γιορτάστηκε πρώτα στις ΗΠΑ και σταδιακά και σε άλλες χώρες μέχρι την υιοθέτησή της από τα Ηνωμένα Έθνη το 1975. Η πρωτοβουλία για τον εορτασμό της ανήκει στο Σοσιαλιστικό Κόμμα Αμερικής στις αρχές του 20ου αιώνα, ωστόσο οι ρίζες της απλώνονται ως τις αρχές του 19ου αιώνα και συνδέονται με μαζικές και μαχητικές απεργίες γυναικών – εργατριών των μεγάλων βιομηχανικών κέντρων της εποχής σε Αγγλία, Γαλλία, ΗΠΑ και άλλες χώρες. Τα αιτήματα ήταν καλύτερες συνθήκες δουλειάς, αξιοπρεπείς μισθοί και μικρότερα ωράρια. Στην Ελλάδα, η πρώτη απεργία εργατριών έγινε στις 13 Απριλίου του 1892, από τις υφάντρες του δεύτερου εργοστασίου υφαντουργίας των Αδελφών Ρετσίνα, στον Πειραιά. Παράλληλα σε αυτές τις εργατικές διεκδικήσεις είναι σημαντικό να αναφέρουμε και το ευρύ και μαζικό κίνημα για το δικαίωμα ψήφου των γυναικών ανά τον κόσμο. Στην Ελλάδα οι γυναίκες ψήφισαν πρώτη φορά σε βουλευτικές εκλογές, χωρίς περιορισμούς και προϋποθέσεις, το 1956.

Σήμερα

«Πως τα καταφέρνετε και συνδυάζετε δουλειά και οικογένεια;»

Αυτή είναι η ερώτηση που απευθύνεται, ακόμα και σήμερα, σχεδόν αποκλειστικά στο γυναικείο κοινό. Η πατριαρχία είναι ακόμα ισχυρή και η κοινωνία έχει να διανύσει πολύ δρόμο στον αγώνα της διεκδίκησης για την ισότητα και την ισονομία.

Παρόλο που δεκάδες οργανώσεις, δίκτυα και φεμινιστικά κινήματα υπέρ της ισότητας και της κατάργησης των διακρίσεων, αγωνίζονται κινηματικά, υποστηρικτικά και ενημερωτικά, η θέση της γυναίκας σε όλο το φάσμα της σύγχρονης κοινωνίας εξακολουθεί να είναι υποδεέστερη.

Οι στερεοτυπικές απόψεις για το διαχωρισμό άνδρα-γυναίκας (π.χ. «οι γυναίκες ανατρέφουν τα παιδιά, ο άντρας φέρνει τα λεφτά») δεν είναι αμβλυμένες, αλλά καθορίζουν την καθημερινότητα της γυναίκας σήμερα, με την συσσώρευση πολλαπλών ρόλων. Κάτω από τις σύγχρονες επισφαλείς εργασιακές συνθήκες, η ευάλωτη θέση των γυναικών στο εργασιακό τοπίο είναι έκδηλη με παραδείγματα (ισχυρά), όπως την πεποίθηση ότι στη διεκδίκηση μιας θέσης εργασίας από έναν άντρα και μια γυναίκα με τα ίδια προσόντα, ο άντρας έχει περισσότερες πιθανότητες να προσληφθεί, ή τον αποκλεισμό/απόλυση της γυναίκας ανάλογα με την οικογενειακή της κατάσταση (π.χ πιθανότητα εγκυμοσύνης, κλπ).

Ειδικά σε μία περίοδο έντονης οικονομικής κρίσης, που οι γυναίκες βλέπουν να ακυρώνονται στην πράξη τα κεκτημένα δικαιώματά τους, όπως η άδεια εγκυμοσύνης/λοχείας και η προστασία από την απόλυση, περιθωριοποιούνται ευκολότερα, γίνονται αποδέκτες απολύσεων και οδηγούνται μαζικότερα στην ανεργία. Ο αγώνας για τα δικαιώματα των γυναικών ήταν και είναι πάντα μέρος του συνολικού αγώνα για τα εργατικά δικαιώματα. Το δικαίωμα της ίσης αμοιβής είναι ένα ακόμα αίτημα που δεν έχει διευθετηθεί. 

Κλείνοντας ένα χρόνο καραντίνας, «βλέπουμε» συναδέλφισσες που εργάζονται από το σπίτι να μην παίρνουν τις άδειες ειδικού σκοπού λόγω φόρτου εργασίας, με αποτέλεσμα να κλέβουν ώρες απ’ τον ύπνο για τη δουλειά. «Είδαμε» συναδέλφισσες που έκαναν χρήση του δικαιώματος της άδειας ειδικού σκοπού να μην έχουν ούτε μία διαθέσιμη ημέρα άδειας το καλοκαίρι, αφού η κυβέρνηση αποφάσισε να χρεώσει τη μία στις τέσσερις ημέρες στην ετήσια άδεια. Και παρατηρούμε τη γυναίκα, εργαζόμενη και μάνα, να επιβαρύνεται σωματικά και ψυχολογικά για να συνδυάσει την τηλεργασία, τη φροντίδα των παιδιών, την τηλε-κπαίδευση κ.ο.κ.

Η ενίσχυση των προστατευτικών διατάξεων για τη γυναίκα, εργαζόμενη και μάνα, είναι αίτημα και άμεση ανάγκη.

Έμφυλη Βία

Η έμφυλη βία αποτελεί ένα καθημερινό, παγκόσμιο φαινόμενο, που πλήττει στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων γυναίκες και κορίτσια, ανεξάρτητα από την ηλικία, το μορφωτικό επίπεδο, την εθνικότητα και την κοινωνική τάξη. Για τις γυναίκες με επισφαλή θέση εργασίας, τις άνεργες, φτωχές ή μετανάστριες, χωρίς οικονομική ανεξαρτησία και κοινωνική στήριξη, η αναζήτηση βοήθειας γίνεται ακόμα πιο δύσκολη. Η βία αυτή έχει ένα ευρύ φάσμα που μπορεί να ξεκινά από την παρενόχληση και τη λεκτική/ψυχική  βία και να φτάνει μέχρι τον βιασμό και την γυναικοκτονία. Η βία αυτή συναντάται οπουδήποτε, από την οικογένεια μέχρι το εργασιακό περιβάλλον  

Στη χώρα μας, περίπου 4000 βιασμοί διαπράττονται ετησίως, δηλαδή περίπου 10 κατά μέσο όρο την ημέρα. Παρόλα αυτά μόνο 200 περίπου καταγγέλλονται ετησίως.

Η Ελλάδα έχει τους χαμηλότερους δείκτες καταγεγραμμένων βιασμών και καταγγελιών στην Ευρώπη με αποτέλεσμα οι δράστες να μένουν ατιμώρητοι. Μια σειρά από εμπόδια και παραλείψεις εμποδίζουν τα θύματα να βρουν τη δικαίωση, ενώ η ντροπή, ο φόβος και η προοπτική του δημόσιου διασυρμού, το victim blaming αποτελούν από τους βασικότερους παράγοντες που κάνουν τα θύματα να κρατούν το στόμα τους κλειστό. Ακόμα και στα δικαστήρια γίνονται ερωτήσεις όπως, «Ανέβηκε στο σπίτι του δράστη με τη θέλησή της; Περπατούσε μόνη τη νύχτα; Είχε πολλούς σεξουαλικούς συντρόφους; Τι ρούχα φορούσε;». Ένας ακόμα κυρίαρχος παράγοντας είναι το ζήτημα της συναίνεσης και η απόδειξη της έλλειψής της. Η επιθυμία της γυναίκας όμως απλά δε λογίζεται ως κριτήριο. Δεν αρκεί η μη συναίνεση. Πρέπει να αποδείξει με το σώμα της ότι βιάστηκε, να κουβαλάει ισχυρά ίχνη βίας πάνω της. Ακόμα και στις περιπτώσεις της τονικής ακινησίας, τα θύματα οφείλουν να αποδείξουν ότι αντιστάθηκαν. Ας ξεκαθαρίσουμε το εξής. Οι διατάξεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι σαφείς. Οτιδήποτε δεν περιέχει συναίνεση είναι βιασμός.

Ωστόσο, το τελευταίο διάστημα, η χώρα μας διανύει το δικό της #metoo. Είναι η περίοδος της επώνυμης καταγγελίας για σεξουαλική, σωματική και ψυχική κακοποίηση από θύματα που έχουν υποφέρει είτε στον εργασιακό χώρο, είτε στον οικογενειακό και φιλικό κύκλο. Τα όσα παρακολουθούμε να διαδραματίζονται σε χώρους προβεβλημένους δε μας εφησυχάζουν. Η εργασιακή έμφυλη βία προερχόμενη συχνά από σχέσης ιεραρχίας είναι καθημερινό φαινόμενο και οι εργαζόμενες είναι απροστάτευτες σε καθεστώς εκβιασμού.

Κάθε θύμα είχε και έχει φωνή. Η πολιτεία και η κοινωνία κωφεύουν για χρόνια. Τα αυτιά πρέπει να ανοίξουν ακόμα περισσότερο, ο κλοιός του φόβου να σπάσει, τα δικαιώματα των θυμάτων οφείλουν να μπουν μπροστά στα αιτήματα μας.

Στο σημείο αυτό δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε το γεγονός πως τα φαινόμενα βίας έχουν ενταθεί λόγω της καραντίνας. Η ενδο-οικογενειακή βία βάρεσε κόκκινο. Ειδικά κατά την διάρκεια του πρώτου lockdown παρατηρήθηκε κατακόρυφη αύξηση των καταγγελιών από γυναίκες που ήταν αναγκασμένες να μένουν στο σπίτι, σε ένα κακοποιητικό περιβάλλον.

Τέλος, καμία ευρωπαϊκή νομοθεσία δεν έχει συμπεριλάβει στο ποινικό της  δίκαιο τη «γυναικοκτονία» ως αυτοτελές έγκλημα, ακόμη και σήμερα. Μέσα στο τελευταίο χρόνο καταγράφηκαν περισσότερες από 10 γυναικοκτονίες στην Ελλάδα μόνο. Το  έγκλημα  της γυναικοκτονίας χαρακτηρίζεται παγκοσμίως από έναν υψηλό σκοτεινό αριθμό. Τα ποσοστά που γνωστοποιούνται είναι απλώς ενδεικτικά της κατάστασης και οι πραγματικοί αριθμοί είναι ακόμη μεγαλύτεροι.

Αυτοδιάθεση Τέλος, θέλουμε να τονίσουμε τη σημασία της αυτοδιάθεσης και του αυτοελέγχου των γυναικών σε σχέση με το σώμα τους και τη σεξουαλικότητά τους. Υποστηρίζουμε αφενός το δικαίωμά τους να ελέγχουν την κύηση τους και την πιθανή απόρριψή της χωρίς να υπόκεινται σε ψευδο-ηθικούς περιορισμούς, αφετέρου το να εκφράζουν ή όχι την σεξουαλικότητά τους, χωρίς τους περιορισμούς ή τα στερεότυπα που αξιώνει να επιβάλει η μάτσο αντρική ματιά και διάθεση για τα γυναικεία σώματα. Σε μια εποχή που το συνταγματικό δικαστήριο της Πολωνίας έκρινε αντισυνταγματικές τις αμβλώσεις λόγω προβλημάτων στην ανατομία του εμβρύου (οι οποίες αποτελούν το βασικό λόγο για τις νόμιμες αμβλώσεις στη χώρα) και η Ιερά Σύνοδος πήρε την απόφαση να καθιερώσει την ημέρα του αγέννητου παιδιού, λαμβάνοντας και επίσημα θέση κατά των εκτρώσεων, αντιλαμβανόμαστε πως κεκτημένα δικαιώματα αναθεωρούνται και πλήττονται καθημερινά.

Και φέτος

Κάθε 8η του Μάρτη συμμετέχουμε ενεργά στο πλαίσιο των κινητοποιήσεων για μια παγκόσμια φεμινιστική απεργία. Φέτος έχουμε ένα λόγο παραπάνω, ύστερα από το περιστατικό καταστολής στις 25 Νοεμβρίου. Την Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της βίας κατά των Γυναικών, το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και η κυβέρνηση συνέλαβαν τις φεμινίστριες που συμμετείχαν σε συμβολικές δράσεις στην πλατεία Συντάγματος, παρά το γεγονός ότι τηρούσαν τα μέτρα προστασίας για τον COVID-19, φορώντας μάσκες και τηρώντας αποστάσεις. Την ίδια μέρα ο Υπουργός Κ. Χρυσοχοΐδης έγραψε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ότι «εργάζονται κάθε μέρα του χρόνου για να μείνει η βία κατά των γυναικών πίσω», και δημοσιοποίησε οδηγίες της Ελληνικής Αστυνομίας για να μάθουμε πώς θα προστατευτούμε σε περίπτωση που βιώσουμε έμφυλη βία.

Γιατί τελικά, σε μια εποχή όπου όλα αμφισβητούνται, η μάχη για την άρση των έμφυλων διακρίσεων παραμένει πραγματικά επίκαιρη.

Συμμετέχουμε στις συγκεντρώσεις για την Παγκόσμια Ημέρα των Γυναικών

Δευτέρα 8 Μάρτη:

– 1.00 μ.μ. έξω από τo Υπουργείο Εργασίας στη Σταδίου

– 5,30 μ.μ. στην πλατεία Συντάγματος

…………………………………………………………………………………………

Κλαδικά και Επιχειρησιακά Εργατικά Σωματεία:

– Σωματείο Εργαζομένων στη NOKIA

– Σωματείο Εργαζομένων στα Public

– Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου – Ψηφιακών Μέσων Αττικής (ΣΥΒΧΨΑ)

– Σύλλογος Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών (ΣΜΕΔ)

– Σωματείο Βάσης Εργαζομένων στις Μ.Κ.Ο. – Σ.Β.Ε.Μ.Κ.Ο.

– Σωματείο Εργαζομένων Πλαισίου Αττικής