[το κείμενο σε pdf]
ΔΕΝ ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΜΑΣ
ΔΕΝ ΧΑΡΙΖΟΥΜΕ ΑΛΛΟ ΚΛΕΜΜΕΝΟ ΠΛΟΥΤΟ
ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΟΔΟΤΕΣ!
Τους τελευταίους μήνες και ιδιαίτερα εβδομάδες πληθαίνουν οι εργοδότες και επιχειρήσεις που καλούν τους εργαζόμενους να δεχθούν μειώσεις μισθών, αλλαγές συμβάσεων εργασίας και βλαπτικές μεταβολές στους όρους και τις συνθήκες δουλειάς ενώ μαζικό είναι το φαινόμενο καθυστέρησης πληρωμής των μισθών και φυσικά οι απολύσεις. Η καθολική επίθεση που δέχεται όλος ο κόσμος της δουλειάς αποτυπώνεται στις πρόσφατες στατιστικές των Επιθεωρήσεων Εργασίας που δείχνουν ότι περισσότερες από 10.000 συμβάσεις πλήρους απασχόλησης, μετατράπηκαν σε μερικής ή εκ περιτροπής εργασία, εντός του πρώτου διμήνου του έτους. Οι συμβάσεις πλήρους απασχόλησης που μετατράπηκαν σε εκ περιτροπής αυξήθηκαν κατά 2.725% με μονομερή απόφαση του εργοδότη.
Παπασωτηρίου, Ελευθερουδάκης, Metropolis, Φλωράς, Ωκεανίδα, Αντ. Σάκκουλας, Σαββάλας, Λιβάνης, κ.α. και οι καταγγελίες εργαζόμενων του κλάδου συνεχίζονται! Με εργοδοτικούς εκβιασμούς, ψυχολογικές και ατομικές πιέσεις, απειλές και διασπαστικές τακτικές μεγάλοι και μικροί εκδότες και βιβλιοπώλες προχωρούν σε μεγάλες καθυστερήσεις πληρωμής των μισθών, σε απολύσεις και μειώσεις. Οι μισθοί θα πρέπει να μειωθούν και να υπογράψουμε «ατομική σύμβαση», μας λένε. Με διλήμματα τύπου: «συνολικό κλείσιμο ή μερικές απολύσεις-διαθεσιμότητες», «ατομικές συμβάσεις μερικής απασχόλησης ή απολύσεις», όλα στο όνομα της κρίσης, της πτώσης των πωλήσεων και των κερδών. Αρκετές επιχειρήσεις παράνομα δεν καταβάλλουν την αύξηση και τα επιδόματα που προβλέπει η νέα κλαδική συλλογική μας σύμβαση.
Για όλα αυτά βεβαίως η κυβέρνηση έδωσε το πράσινο φως με τον νόμο 3899/2010, από τον Δεκέμβριο. Με την ψήφισή του τέθηκε σε ισχύ άλλο ένα αντεργατικό νομοθετικό έκτρωμα, που εκτός των άλλων καταστρατηγεί όλες τις συλλογικές συμβάσεις και στον ιδιωτικό τομέα, επεκτείνει την εφαρμογή των «ειδικών επιχειρησιακών» συλλογικών συμβάσεων εργασίας, και μάλιστα για πρώτη φορά θεσπίζοντας την «βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων» ως κριτήριο. Φυσικά οι εργοδότες αρπάζουν την «ευκαιρία» της κρίσης και των νέων αντεργατικών νόμων. Μεγάλες επιχειρήσεις, που όχι μόνο δεν «είναι για κλείσιμο» αλλά επεκτείνονται, εργοδότες που απλά έχουν πτώση τζίρου αλλά έχουν κερδοφορία, βρίσκουν το κατάλληλο έδαφος να μειώσουν το κόστος τους, και όταν λέμε κόστος εννοούν πάντα το εργατικό κόστος. Δεν πρέπει να τους κάνουμε τη χάρη!
Δεν υπογράφουμε!
Ούτε «ειδικές επιχειρησιακές συμβάσεις», ούτε ατομικές συμβάσεις – συμφωνητικά, ούτε μειώσεις μισθών και περιστολή των δικαιωμάτων μας.
Σύμφωνα με το νόμο 3899/2010 δίνεται η δυνατότητα να μειωθούν οι μισθοί και τα ημερομίσθια κάτω και από τις κλαδικές συμβάσεις, για ένα χρόνο και με παράταση για έναν ακόμα, ως τα όρια της εθνικής γενικής συλλογικής σύμβασης συμπεριλαμβανομένων των τριετιών και το επίδομα συζύγου, και μόνο όμως με τη συμφωνία του επιχειρησιακού ή κλαδικού σωματείου. Έτσι, με το νόμο για άλλοθι, οι εργοδότες «φέρνουν» παντού ατομικά συμφωνητικά και εκβιάζουν με απολύσεις για την υπογραφή τους. Πρόκειται για εργοδοτικές συμβάσεις κομμένες και ραμμένες στα μέτρα των αφεντικών, που διαλύουν κάθε έννοια εργατικού δικαιώματος.
Πως αντιστεκόμαστε;
Δεν αναγνωρίζουμε το νόμο αυτό, απαιτούμε την κατάργησή του. Προασπίζουμε συλλογικά τους μισθούς και τα δικαιώματα μας. Προασπίζουμε τη συλλογική σύμβαση του σωματείου μας που ισχύει για όλους μας. Δεν νομιμοποιούμε τις διαδικασίες τους. Παλεύουμε συλλογικά και με αξιοπρέπεια.
Όταν και εάν κληθούμε από τον εργοδότη μας σε «διαβούλευση», συναίνεση ή συμφωνία προκειμένου να υπογράψουμε οποιασδήποτε μορφής «σύμβαση», κάνουμε τα εξής:
Πρώτο, ΔΕΝ υπογράφουμε! Αρνούμαστε να συμφωνήσουμε οτιδήποτε σε ατομική βάση, πριν να ενημερώσουμε το Σύλλογο, απαντώντας ότι αυτό έχει δικαίωμα να το κάνει μόνο η συλλογική μας εκπροσώπηση.
Δεύτερο, καταγγέλλουμε την εργοδοτική πρόθεση «κατάργησης» της ισχύουσας Συλλογικής σύμβασης στο σωματείο μας, και το καλούμε να αναλάβει άμεσα πρωτοβουλίες, να διευκολύνει την πραγματοποίηση γενικής συνέλευσης και να έρθει σε επαφή με την εργοδοσία απαιτώντας την ανάκληση των μεθοδεύσεών της.
Τρίτο, ενημερώνονται οι συνάδελφοι για την ανάγκη να μην υπογράψει κανείς τίποτα «κατά μόνας» και καλούμε σε σύσκεψη των εργαζόμενων στον εργασιακό χώρο, ανεξάρτητα ειδικότητας, με την κάλυψη του σωματείου.
Οι μισθοί μας είναι αδιαπραγμάτευτοι, όσο αδιαπραγμάτευτο ήταν για την εργοδοσία να μη μοιράζεται τα κέρδη της με το προσωπικό της όλα τα προηγούμενα χρόνια άγριας κερδοφορίας που με τη δουλειά μας πλούτισε τους εργοδότες χρόνια και δεκαετίες. Έχουμε δώσει «δανεικά και αγύριστα» χιλιάδες ευρώ απλήρωτες υπερωρίες, καθυστερήσεις πληρωμής μισθών και μόνιμης λιτότητας ο καθένας μας στην «εταιρεία» και τον εργοδότη. Δεν αντέχουμε άλλο, έχουμε πάνω απ΄ όλα αξιοπρέπεια να μην δουλεύουμε δωρεάν όπως στη φεουδαρχία! Δεν ανεχόμαστε να μοιραστούμε την όποια χασούρα! Δεν προκαλέσαμε εμείς την κρίση, δεν την πληρώνουμε εμείς.
Τέταρτο, σε περίπτωση που η εργοδοσία δεν υποχωρεί από το σχέδιο πετσοκόμματος των μισθών μας ή απόλυσης συναδέλφων, δε λυγίζουμε, δε διαλέγουμε τον ατομικό δρόμο, που θα μας οδηγήσει στο ατομικό… λιντσάρισμα από την εργοδοσία. Επιμένουμε συλλογικά! Άλλωστε, χωρίς συναίνεση και υπογραφή κλαδικού σωματείου, δεν μπορεί να προχωρήσει η εργοδοσία.
Πέμπτο, αποφασίζουμε αγωνιστικές κινητοποιήσεις και καταγγέλλουμε δημοσίως την εργοδοτική προσπάθεια περιστολής των δικαιωμάτων μας.
Τι πρέπει ακόμα να γνωρίζουμε:
Σύμφωνα με την ισχύουσα εργατική νομοθεσία, οι μισθοί (νόμιμοι ή συμβατικοί), προστατεύονται και δεν μπορούν να μειωθούν μονομερώς.
Νόμιμος μισθός είναι αυτός που ορίζεται από τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και αποτελεί το ελάχιστο όριο που δικαιούται ο εργαζόμενος. Συμβατικός μισθός είναι αυτός που ορίζεται από ατομικές συμφωνίες ή από επιχειρησιακή συνήθεια και δεν μπορεί να είναι μικρότερος του νόμιμου μισθού. Ακόμα και αν συμφωνηθεί κάτι τέτοιο η συμφωνία αυτή είναι άκυρη.
Οι μισθοί (νόμιμοι ή συμβατικοί) πρέπει να καταβάλλονται στο συγκεκριμένο χρόνο που έχει συμφωνηθεί και στο ακέραιο, σε διαφορετική περίπτωση είτε αυτό αφορά καθυστέρηση καταβολής μισθού, είτε αφορά περικοπή μισθού, αυτά συνιστούν ποινικό αδίκημα.
Στην μη καταβολή μισθού (νόμιμου ή συμβατικού), ο εργαζόμενος έχει δικαίωμα να προβεί σε επίσχεση εργασίας μέχρι να του καταβληθεί το οφειλόμενο ποσό.
– Ο εργοδότης που δεν καταβάλει τις αποδοχές των εργαζομένων τιμωρείται με ποινή φυλάκισης και χρηματικά ποσά και εάν η μήνυση γίνει στο χρόνο που έπρεπε να καταβάλλονται οι μισθοί, δηλ. την ίδια ή την επομένη μέρα η από την συμφωνηθείσα ημερομηνία καταβολής, τότε το αδίκημα είναι αυτόφωρο.
Δικαίωμα μήνυσης κατά του εργοδότη που παραβαίνει το νόμο αυτό έχουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι τα συνδικάτα και οι επιθεωρήσεις εργασίας.
– Οι επιθεωρήσεις εργασίας υποχρεούνται να ανταποκρίνονται στο αίτημα των εργαζομένων και να ζητούν την ποινική δίωξη του εργοδότη όταν αυτός αρνείται να καταβάλει τους μισθούς.
– Οι εργαζόμενοι έχουν το δικαίωμα επίσης να προσφύγουν στα αστικά δικαστήρια και να απαιτήσουν κάθε διαφορά στο μισθό έως και 5 χρόνια πριν, συνυπολογίζοντας ακόμα και τις διαφορές που επήλθαν στα δώρα Χριστουγέννων – Πάσχα, επίδομα άδειας, υπερωρίες, νυχτερινά, κ.λπ.
– Οι εργαζόμενοι που δεν υποκύπτουν στις πιέσεις και για το λόγο αυτό απολύονται, έχουν δικαίωμα και θα πρέπει μέσα σε 3 μήνες να διεκδικήσουν και δικαστικά την επαναπρόσληψή τους καθώς και τους μισθούς υπερημερίας.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι
Η εργοδοσία περιφρουρεί τα κέρδη της συμπιέζοντας τους μισθούς μας. Στο όνομα του δημόσιου χρέους, αυξάνει τις ιδιωτικές καταθέσεις της, ξεμπερδεύει με συμβάσεις, υποχρεώσεις και το εργατικό κόστος, δηλαδή τη ζωή μας! Στο όνομα των όποιων σημερινών ζημιών, θέλει να μας χρίσει …συνέταιρους ζητώντας την «συμβολή» μας και θυσίες, αποσιωπώντας ότι πριν τις ζημίες υπήρχαν κέρδη, ότι μας κλέβει τον πλούτο που εμείς παράγουμε πολλά χρόνια τώρα. Απαιτούμε να καταργηθούν τώρα όλοι οι αντεργατικοί νόμοι του «μνημονίου»!
Να διαλέξουμε την αγωνιστική διέξοδο, που είναι ο μόνος τρόπος για τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας και των δικαιωμάτων μας. Να ενισχύσουμε την ενότητα και την αλληλεγγύη μας.
Οι εμπειρίες από μια σειρά χώρους δουλειάς του κλάδου και όχι μόνο, δείχνουν ότι η ενωτική συλλογική στάση αντίστασης των εργαζόμενων έχει αποτελέσματα, ότι όλοι μαζί μπορούμε να πούμε όχι. Τέρμα στην ανάθεση:
Να οργανώσουμε συνελεύσεις στους χώρους δουλειάς, ώστε συλλογικά να συζητήσουμε την στάση και αντίστασή μας. Να ενισχύσουμε το Σύλλογο που μπορεί να είναι ο συλλογικός οργανωτής, μάχιμο εργαλείο στα χέρια των εργαζόμενων του κλάδου μας.
Να κάνουμε την οργή μας για τα δισεκατομμύρια που χαρίζουν στο κεφάλαιο, την αγανάκτηση για τη μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων, δύναμη κρούσης ενάντια στο ΔΝΤ, την Ευρωπαϊκή Ένωση, την κυβέρνηση και τους εργοδότες. Να κάνουμε τη οργή μας δύναμη σύγκρουσης και ανατροπής.
Μαζί με όλους τους εργαζόμενους να χαράξουμε μία γραμμή ανυποχώρητης πάλης για:
ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΠΟΥ ΤΣΑΚΙΖΟΥΝ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ – ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ – ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΜΕ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΛΙΤΟΤΗΤΑ – ΜΕΙΩΣΗ ΩΡΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΧΩΡΙΣ ΜΕΙΩΣΗ ΑΠΟΔΟΧΩΝ.
Όλοι στη Γενική Συνέλευση
του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Αττικής
Κυριακή 17 Απρίλη, 11.30 π.μ. στα γραφεία μας,
Λόντου 6, 2ος όροφος, Εξάρχεια
τηλ.: 210-3820537, e-mail: sylyp_vivliou@yahoo.gr, site: www.bookworker.gr
Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου - Χάρτου - Ψηφιακών Μέσων Αττικής 