Ο Σύλλογος είμαστε όλοι/ες εμείς!
Συνάδελφε/συναδέλφισσα, τα τελευταία 3 χρόνια είδαμε πάρα πολλά να αλλάζουν την εργασιακή μας καθημερινότητα. Ζήσαμε το γκρέμισμα του μύθου της σταθερής δουλειάς και το ξερίζωμα των εργασιακών δικαιωμάτων. Είδαμε τους μισθούς μας να κατρακυλούν σε βαθμό εξευτελιστικό, είδαμε τους συναδέλφους μας να απολύονται σε μια νύχτα και τους ρυθμούς εργασίας μας να εντατικοποιούνται για να καλύψουμε εμείς τα κενά. Εργαστήκαμε και εργαζόμαστε σε καθεστώς κυνικής απληρωσιάς, με «έναντι» και υποκριτικές υποσχέσεις για καταβολή των δεδουλευμένων, ενώ πιεζόμαστε να υπογράψουμε ατομικές συμβάσεις. Η συντονισμένη καθημερινή επίθεση της συγκυβέρνησης, της ΕΕ και του ΔΝΤ έχει ανοίξει το δρόμο ώστε η πλήρης απάνθρωπη εκμετάλλευση των εργαζομένων να γίνει ο μοχλός για την αποθησαύριση των εργοδοτών και την κερδοφορία του κεφαλαίου.
Ζούμε εδώ και καιρό τον απόλυτο εξευτελισμό της αμφισβήτησης των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και τον στυγνό εκβιασμό των εργοδοτών να δεχτούμε τις «προσφορές» τους για να «σωθεί» η κάθε επιχείρηση. Αρκετοί από εμάς υποκύψαμε στις πιέσεις, δεχτήκαμε να συνεχίσουμε να δουλεύουμε με μισθούς πείνας ή χωρίς ασφάλιση, με καθεστώς εκ περιτροπής απασχόλησης ή με ωράρια-λάστιχο. Και όλα αυτά υπό τη σκιά της στρατιάς των ανέργων, που δημιουργείται ακριβώς για να «απειλεί» τις θέσεις εργασίας και να εξωθεί τους μισθούς και τα εργατικά δικαιώματα στον πλήρη αφανισμό, καθηλώνοντας στην υποταγή τόσο τους ήδη εργαζομένους όσο και τους ανέργους. Υποχωρήσαμε και συνεχίζουμε να υποχωρούμε στις ορέξεις του κάθε εργοδότη, που θέλει να πληρώσουν οι εργαζόμενοι όλο το βάρος της σημερινής κρίσης. Πιεζόμαστε καθημερινά να ξεπουλήσουμε την όποια συναδελφική μας συνείδηση, πέφτοντας στην παγίδα του ανταγωνισμού μεταξύ συναδέλφων (ή μεταξύ τμημάτων της κάθε εταιρείας) και ενός πολέμου όλων εναντίον όλων.
Όσοι βάζουν πλάτες τρέφουν αυταπάτες
Ωστόσο, είναι ολοφάνερο πια ότι ούτε καν η στάση των συνεχών υποχωρήσεων μπορεί να σώσει την κατάσταση. Ας μην ξεχνάμε τις απολύσεις που έγιναν σε εταιρείες που είχαν ήδη προχωρήσει σε μειώσεις μισθών με την υπόσχεση ακριβώς της αποφυγής των απολύσεων. Ας θυμηθούμε τα «ξαφνικά» λουκέτα σε εκδοτικούς και χονδρεμπόρους χωρίς καμία (ή με ελάχιστη) αποζημίωση. Και στην τελική, να έχουμε στο νου μας ότι, όταν ως εργαζόμενοι κάνουμε υποχωρήσεις και προσφέρουμε περιθώρια ελιγμών στον εργοδότη, αυτός δεν θα σταματήσει, αλλά θα τα εκμεταλλευτεί για να σώσει τα κέρδη του και να υποτιμήσει την εργασία μας.
Το να αντιπαλέψουμε τον γενικότερο πόλεμο που μας έχουν κηρύξει οι κυβερνήσεις, η ΕΕ, το ΔΝΤ, οι οικονομικοπολιτικές ολιγαρχίες, το να ανατρέψουμε τα αντεργατικά νομοσχέδια και τις νεοφιλελεύθερες εργασιακές ρυθμίσεις που επιβάλλουν αποτελεί πλέον μονόδρομο. Κι αυτός είναι ένας αγώνας που περνά μέσα από την καθημερινή πάλη και στους εργασιακούς χώρους, μέσα από την πάλη μεταξύ εργαζομένων και αφεντικών. Δεν πρέπει να περιμένουμε αυτόκλητους σωτήρες με μαγικές πολιτικές συνταγές, αλλά να παίρνουμε στα χέρια μας τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας και των συνθηκών της ζωής μας.
Όλοι/ες μαζί στον δύσκολο δρόμο των συλλογικών αγώνων
Σίγουρα ο αγώνας, η διεκδίκηση, η οικοδόμηση σχέσεων αλληλεγγύης με τους συναδέλφους μας, η προσπάθεια συγκρότησης εστιών συλλογικής πάλης στους χώρους δουλειάς και στην κοινωνία, η αυτενέργεια, η «συνάντηση» των αγώνων δεν είναι ο εύκολος δρόμος. Είναι όμως ο μόνος που μπορεί να φέρει νίκες και να ανατρέψει αυτή την πολυμέτωπη επίθεση. Δικαίως οι γραφειοκρατίες είναι απαξιωμένες στη συνείδηση όλων μας και οι εργαζόμενοι αποστρέφονται τους ξεπουλημένους εργολάβους του συνδικαλισμού. Αλλά και πάλι, η κριτική στον υποταγμένο συνδικαλισμό δεν πρέπει να μένει στα λόγια, αλλά να μας ωθεί σε κινητοποίηση, να μετουσιώνεται στην πράξη σε έναν νέο εργατικό συνδικαλισμό, ανεξάρτητο και μαχητικό.
Στην εξαιρετικά δύσκολη αυτή περίοδο δόθηκαν πολλοί αγώνες, συλλογικά, με πείσμα και ενάντια στο κλίμα της εποχής, είτε στο επίπεδο του συλλόγου είτε σε κάθε επιχείρηση από ομάδες εργαζομένων, αγώνες που με την όποια παρακαταθήκη τους μπορούν να αποτελέσουν τη «μαγιά» για τις νέες κατακτήσεις και νίκες. Ο Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου έχει υποστηρίξει με όσες δυνάμεις διαθέτει δεκάδες εργατικούς αγώνες στον κλάδο, προσπαθώντας να χτίσει από τα κάτω μια νέα σχέση μεταξύ των συναδέλφων. Παράλληλα, με τα κείμενά του, τις δημόσιες παρεμβάσεις του, τη στήριξη άλλων συνδικαλιστικών και κοινωνικών δράσεων, αλλά και την ενεργή συμμετοχή του στις γενικές απεργίες προσπαθεί να οικοδομήσει την αλληλεγγύη μεταξύ όσων κομματιών της κοινωνίας παλεύουν, καθώς ο αγώνας είναι γενικότερος και αφορά συνολικά την κοινωνία. Διότι οι αγώνες σε κάθε χώρο δουλειάς του κλάδου μας είναι αναγκαίο να συνδέονται μεταξύ τους καθώς και με το σύνολο των κοινωνικών και ταξικών αγώνων που ξεσπούν γύρω μας.
Αυτό που επιδιώκουμε είναι να χτίζουμε καθημερινά ένα νέο πλαίσιο συλλογικής αντίστασης, μια νέα κουλτούρα πάλης και αγωνιστικότητας. Σε αυτή τη μάχη χρειαζόμαστε κάθε συνάδελφο και κάθε συναδέλφισσα από το χώρο του βιβλίου. Από τη στιγμή που τα προβλήματά μας είναι κοινά, θα πρέπει και οι αγώνες μας να είναι συλλογικοί και μαζικοί. Σίγουρα δεν πρόκειται για ένα εύκολο και ξεκούραστο μονοπάτι, αλλά μόνο συμμετέχοντας τακτικά στις συνελεύσεις και στις δράσεις του σωματείου έχουμε πιθανότητες να κερδίσουμε τις μάχες που επιλέγουμε να δώσουμε. Άλλωστε ο σύλλογός μας ποτέ δεν επιδίωξε να λειτουργήσει ως μεσάζων ή ως ομάδα επαγγελματιών συνδικαλιστών, ούτε περιορίστηκε σε μια «αγωνιστική εξουσιοδότηση» μέσω των εκλογών και του ΔΣ. Ενάντια σε κάθε λογική γραφειοκρατικού συνδικαλισμού, αυτό που επιδιώκουμε είναι η άμεση σύμπραξη με κάθε εργαζόμενο για την επίλυση των προβλημάτων μας και η οικοδόμηση μιας μόνιμης αγωνιστικότητας για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας οικοδομώντας και ενισχύοντας τις αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες που πρέπει να διέπουν τον συνδικαλισμό (γενικές συνελεύσεις, επιτροπές αγώνα κ.ο.κ.). Κάθε εργαζόμενος είναι δεκτός και καλοδεχούμενος στις συνελεύσεις και στα εβδομαδιαία μαζέματά μας να μιλήσει ελεύθερα, να συμμετάσχει ενεργά, να προσφέρει και να δεχτεί βοήθεια. Στις δικές μας δομές –αυτές που φτιάχνουμε εμείς οι ίδιοι– είμαστε όλοι και όλες ίσοι/ες και υπεύθυνοι/ες.
Καλούμε όλους τους/τις συναδέλφους/ισσες
¦ Την Κυριακή 20/1/2013, 10.30 π.μ. στην απολογιστική Γενική Συνέλευση.
¦ Τρίτη 29/1, 11:00-18.30 | Τετάρτη 30/1, 11:00-18.30 | Πέμπτη 31/1/2013, 9:30-21:30 σε μαζική συμμετοχή στις εκλογές μας.
Στους δύσκολους καιρούς πρέπει να δείξουμε όλοι και όλες τη δύναμή μας και την αποφασιστικότητά μας.
Να μην τους χαρίσουμε την αξιοπρέπεια και το αίσθημα αλληλεγγύης που διαθέτουμε.
Να τολμήσουμε να αγωνιστούμε
Να τολμήσουμε να νικήσουμε
Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Αττικής
Λόντου 6, Εξάρχεια, 10681, Αθήνα / τηλ.: 210 3820537 sylyp_vivliou@yahoo.gr / https://bookworker.wordpress.com
Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου - Χάρτου - Ψηφιακών Μέσων Αττικής 