Ο Σύλλογός μας, η φωνή και η δύναμή μας.
>> Η ανακοίνωση του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου – Ψηφιακών Μέσων Αττικής μπροστά στην εκλογοαπολογιστική συνέλευση της Κυριακής 5 Μάρτη και στις εκλογές στις 9 & 10 Μάρτη 2017.
Την ανακοίνωση μπορούμε να τη βρούμε κι ΕΔΩ ως pdf για εκτύπωση και μοίρασμα στους χώρους δουλειάς μας.
Συνεχίζουμε και δυναμώνουμε τους αγώνες μας
για τα εργατικά συμφέροντα και δικαιώματά μας, για τη ζωή και την αξιοπρέπειά μας.
Ο Σύλλογός μας, η φωνή και η δύναμή μας.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,
Ήρθε και πάλι ο καιρός να πούμε και να σκεφτούμε δυο-τρία πράγματα για το Σύλλογό μας και για τους ίδιους τους εαυτούς μας ως εργαζόμενες και εργαζόμενοι. Χωρίς βερμπαλισμούς και με τα αυτιά ανοιχτά. Έτσι, θα μπορέσουμε να συνειδητοποιήσουμε και να φωνάξουμε με στιβαρή φωνή πως συνεχίζουμε να μην είμαστε ούτε σκυφτοί, ούτε μόνοι. Είμαστε εδώ, όρθιοι και όρθιες, γιατί για ό,τι έχουμε παλέψει, το έχουμε παλέψει στηριζόμενοι στις δικές μας δυνάμεις. Έχουμε το Σύλλογό μας ως μέσο αγώνα και σημείο αναφοράς στον κλάδο μας, γιατί τόσα χρόνια τον έχουμε οικοδομήσει με συναδελφικότητα και οριζόντιες και ισότιμες συλλογικές διαδικασίες. Ενάντια στη λογική της ανάθεσης των αγώνων και των όποιων άλλων ζητημάτων στους κάθε είδους «ειδικούς» και «σωτήρες». Νιώθουμε υπερήφανοι και υπερήφανες όχι γιατί τα κάνουμε όλα σωστά, αλλά γιατί προσπαθούμε να αγωνιζόμαστε μαζί και με αξιοπρέπεια και να στεκόμαστε αλληλέγγυοι με οποιονδήποτε ζητά βοήθεια ή κοινούς αγώνες.
Το σωματείο δέχεται ανοιχτά τον κάθε εργαζόμενο, ακούει την κάθε φωνή (έστω και ψιθυριστή) των συναδέλφων, προσπαθεί με όλες του τις δυνάμεις να υπερασπιστεί τα δίκαια αιτήματα όλων μας. Είναι αυτό στο οποίο έρχεται ο νους μας όταν τα βρίσκουμε σκούρα με τον εργοδότη μας ή με τους διευθυντάδες. Είναι αυτό στο οποίο καταφεύγουμε (ή έστω σκεφτόμαστε να καταφύγουμε) όταν μένουμε για καιρό απλήρωτοι, όταν μας πιέζουν με υπερωρίες και προσβολές, όταν μας απειλούν (πότε εμμέσως και πότε ρητώς) να μην απεργήσουμε ή να μη ζητήσουμε αυτά που μας χρωστάνε, όταν γενικότερα μας πνίγει το δίκιο! Τέλος, το σωματείο είμαστε όλοι εμείς, τα μέλη του, που συμμετέχουμε σε αυτό, όλοι εμείς που μοιραζόμαστε μια κοινή εργασιακή πραγματικότητα και διαφωνώντας ή συμφωνώντας για διάφορα ζητήματα, έχουμε μάθει να μιλάμε και να παλεύουμε μαζί. Σε ένα τέτοιο πλαίσιο βαδίζουμε τόσο καιρό. Ο Σύλλογός μας νοιάζεται και τρέχει μαζί με κάθε συνάδελφο και κάθε συναδέλφισσα που έρχεται σε επαφή με αυτόν, που κυνηγά το δίκιο του/της, που τελικά συμπορεύεται μαζί του σε κινητοποιήσεις.
Συνεχίζοντας τους αγώνες σε μια δυσχερή συγκυρία
Συνέχεια →