Ο Σύλλογός μας, η φωνή και η δύναμή μας.
>> Η ανακοίνωση του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου – Ψηφιακών Μέσων Αττικής μπροστά στην εκλογοαπολογιστική συνέλευση της Κυριακής 5 Μάρτη και στις εκλογές στις 9 & 10 Μάρτη 2017.
Την ανακοίνωση μπορούμε να τη βρούμε κι ΕΔΩ ως pdf για εκτύπωση και μοίρασμα στους χώρους δουλειάς μας.
Συνεχίζουμε και δυναμώνουμε τους αγώνες μας
για τα εργατικά συμφέροντα και δικαιώματά μας, για τη ζωή και την αξιοπρέπειά μας.
Ο Σύλλογός μας, η φωνή και η δύναμή μας.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,
Ήρθε και πάλι ο καιρός να πούμε και να σκεφτούμε δυο-τρία πράγματα για το Σύλλογό μας και για τους ίδιους τους εαυτούς μας ως εργαζόμενες και εργαζόμενοι. Χωρίς βερμπαλισμούς και με τα αυτιά ανοιχτά. Έτσι, θα μπορέσουμε να συνειδητοποιήσουμε και να φωνάξουμε με στιβαρή φωνή πως συνεχίζουμε να μην είμαστε ούτε σκυφτοί, ούτε μόνοι. Είμαστε εδώ, όρθιοι και όρθιες, γιατί για ό,τι έχουμε παλέψει, το έχουμε παλέψει στηριζόμενοι στις δικές μας δυνάμεις. Έχουμε το Σύλλογό μας ως μέσο αγώνα και σημείο αναφοράς στον κλάδο μας, γιατί τόσα χρόνια τον έχουμε οικοδομήσει με συναδελφικότητα και οριζόντιες και ισότιμες συλλογικές διαδικασίες. Ενάντια στη λογική της ανάθεσης των αγώνων και των όποιων άλλων ζητημάτων στους κάθε είδους «ειδικούς» και «σωτήρες». Νιώθουμε υπερήφανοι και υπερήφανες όχι γιατί τα κάνουμε όλα σωστά, αλλά γιατί προσπαθούμε να αγωνιζόμαστε μαζί και με αξιοπρέπεια και να στεκόμαστε αλληλέγγυοι με οποιονδήποτε ζητά βοήθεια ή κοινούς αγώνες.
Το σωματείο δέχεται ανοιχτά τον κάθε εργαζόμενο, ακούει την κάθε φωνή (έστω και ψιθυριστή) των συναδέλφων, προσπαθεί με όλες του τις δυνάμεις να υπερασπιστεί τα δίκαια αιτήματα όλων μας. Είναι αυτό στο οποίο έρχεται ο νους μας όταν τα βρίσκουμε σκούρα με τον εργοδότη μας ή με τους διευθυντάδες. Είναι αυτό στο οποίο καταφεύγουμε (ή έστω σκεφτόμαστε να καταφύγουμε) όταν μένουμε για καιρό απλήρωτοι, όταν μας πιέζουν με υπερωρίες και προσβολές, όταν μας απειλούν (πότε εμμέσως και πότε ρητώς) να μην απεργήσουμε ή να μη ζητήσουμε αυτά που μας χρωστάνε, όταν γενικότερα μας πνίγει το δίκιο! Τέλος, το σωματείο είμαστε όλοι εμείς, τα μέλη του, που συμμετέχουμε σε αυτό, όλοι εμείς που μοιραζόμαστε μια κοινή εργασιακή πραγματικότητα και διαφωνώντας ή συμφωνώντας για διάφορα ζητήματα, έχουμε μάθει να μιλάμε και να παλεύουμε μαζί. Σε ένα τέτοιο πλαίσιο βαδίζουμε τόσο καιρό. Ο Σύλλογός μας νοιάζεται και τρέχει μαζί με κάθε συνάδελφο και κάθε συναδέλφισσα που έρχεται σε επαφή με αυτόν, που κυνηγά το δίκιο του/της, που τελικά συμπορεύεται μαζί του σε κινητοποιήσεις.
Συνεχίζοντας τους αγώνες σε μια δυσχερή συγκυρία
Η κρίση του συστήματος καλά κρατεί και, όπως εδώ και τόσα χρόνια γίνεται αντιληπτό, εμείς είμαστε αυτοί που σηκώνουμε το κύριο βάρος. Η διαχρονική επίθεση του κεφαλαίου και των μηχανισμών του στα εργατικά συμφέροντα και δικαιώματά μας εντείνεται ολοένα και περισσότερο μέσα από τον ασταμάτητο καταιγισμό των διαφόρων μνημονιακών -και όχι μόνο- αντεργατικών και αντικοινωνικών νόμων. Νόμοι που, παρά τις δήθεν διαπραγματεύσεις για τις οποίες ακούμε διαρκώς, ψηφίζονται-επιβάλλονται από όλες τις εκάστοτε κυβερνήσεις-συγκυβερνήσεις και υπερεθνικούς φορείς εξουσίας, όπως η ΕΕ, το ΔΝΤ, η ΕΚΤ και ο ΟΟΣΑ. Παράλληλα, έχει επιβληθεί ένα καθεστώς εργοδοτικής και κρατικής τρομοκρατίας και αυταρχικότητας, καθώς κι ένα κλίμα φόβου, απογοήτευσης και μοιρολατρίας. Εν τω μεταξύ, μπροστά μας έχουμε ένα νέο κύμα επίθεσης στα εργατικά και συνδικαλιστικά δικαιώματά μας. Ωστόσο, όλοι εμείς οι εργαζόμενοι δεν αναγνωρίζουμε κανένα χρέος και δεν αποδεχόμαστε να πληρώνουμε για τις όποιες επιλογές των διαχειριστών της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας. Δεν κάνουμε εκπτώσεις στα δικαιώματά, στις συλλογικές κατακτήσεις και τη ζωή μας. Είναι ξεκάθαρο ότι η κερδοφορία του κεφαλαίου χτίζεται πάνω στην εκμετάλλευση της δικής μας εργασίας και πρέπει να την ανατρέψουμε, αν θέλουμε να αλλάξουμε τη ζωή μας.
Κι έρχονται από πάνω και οι εργοδότες του κλάδου μας (οι οποίοι δεν παραλείπουν να προβάλλονται ως «άνθρωποι του πνεύματος και του πολιτισμού») να μας ζητήσουν «να συναισθανθούμε την δυσκολία της περίστασης», «να κάνουμε υποχωρήσεις» ή ακόμα και «να βάλουμε πλάτη όλοι μαζί». Κι αυτό, ενώ εμείς δεν μοιραστήκαμε ποτέ μαζί τους τα όποια κέρδη των όποιων περασμένων «καλών καιρών». Επίσης, κατά τα τελευταία χρόνια, η επίθεση των εργοδοτών μας είδαμε να οξύνεται και μέσα και από την απόσχιση μεγάλου μέρους αυτών από τις προϋπάρχουσες εργοδοτικές ενώσεις και τη σύσταση της ΕΝΕΛΒΙ. Η τελευταία μάλιστα επικεντρώθηκε σε μεγάλο βαθμό και στην ίδια την αμφισβήτηση του Συλλόγου μας ως το συλλογικό συνδικαλιστικό όργανο των εργαζομένων του κλάδου μας και επιδόθηκε σε ένα ρεσιτάλ λασπολογίας αναφερόμενη στους αγώνες μας. Ωστόσο, εμείς ως Σύλλογος δεν πρόκειται να κάνουμε πίσω. Και αυτό όχι λόγω κάποιων ιδεολογικών ή ακτιβιστικών εμμονών (όπως μας κατηγορεί κατά καιρούς μέσα από τις προκλητικές «αναλύσεις» η ΕΝΕΛΒΙ). Αλλά επειδή έχουμε εμπιστοσύνη στη συλλογική μας δύναμη και στη συναδελφική αλληλεγγύη.
Μπροστά μας έχουμε μια σειρά από ανοιχτά πεδία μάχης.
Όπως τον αγώνα για την επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας με τους δικούς μας όρους και όχι βάσει του όποιου κυβερνητικού σχεδίου με τις διάφορες παραπλανητικές εις βάρος μας διατάξεις. Διεκδικώντας σημαντικές αυξήσεις στους μισθούς -σύμφωνα με τις ανάγκες μας- για όλους τους συναδέλφους (ανεξαρτήτως ηλικίας, ειδικότητας κλπ) και αξιοπρεπείς εργασιακές συνθήκες. Η κατάργηση της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας στον κλάδο του βιβλίου, όπως και σε τόσους άλλους κλάδους, αποτέλεσε ένα από τα καλύτερα μνημονιακά δωράκια προς τους εργοδότες μας. Κι αυτό γιατί, πέρα από το ότι τους εξασφάλισε μικρότερο εργατικό κόστος, μέσα από αυτήν πόνταραν στην υποχώρηση της συλλογικής εργατικής συνείδησής μας και στην αποσυσπείρωση του Συλλόγου μας. Σε πολλές επιχειρήσεις του κλάδου έχουν επιβληθεί ατομικές συμβάσεις, όπως άλλωστε και το καθεστώς της εκ περιτροπής εργασίας. Οι νέοι συνάδελφοι προσλαμβάνονται με μισθούς πείνας, για 490€, αλλά και για 410€, όσοι είναι κάτω των 25 ετών. Και δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου παλιότεροι συνάδελφοι απολύονται, προκειμένου να προσληφθούν στη θέση τους νέοι με τέτοιες απολαβές. Επίσης, ανά περιόδους, άνεργοι -νέοι κυρίως- συνάδελφοι απασχολούνται καλύπτοντας μεν πάγιες ανάγκες, αλλά μέσω των διαφόρων επιδοτούμενων προγραμμάτων προσωρινής απασχόλησης-υπερεκμετάλλευσης (βλ. voucher ή πρακτική άσκηση).
Επίσης, βασική πτυχή των αγώνων μας αποτελεί η μάχη ενάντια στο καθεστώς της απλήρωτης εργασίας. Σε πάρα πολλούς συναδέλφους οφείλονται μισθοί άνω του ενός έτους, ενώ σε πολλούς χώρους δουλειάς το «έναντι» είναι ο κανόνας. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και τη στιγμή της απόλυσης, όταν καταβάλλεται πετσοκομμένη (ή ακόμα και δεν καταβάλλεται καθόλου) η αποζημίωση. Ως προς αυτό είναι πολύ πρόσφατο και το σχετικό παράδειγμα του Παπασωτηρίου. Παράλληλα, σε αρκετές περιστάσεις, συνάδελφοι στους οποίους οφείλονταν δεδουλευμένα και δικαιώθηκαν και δικαστικά, δεν τα έχουν λάβει ακόμη (βλ. Ελευθερουδάκης, Σάκκουλας, Μετρόπολις κ.α.). Εν τω μεταξύ, διάφοροι εργοδότες κλείνουν μια επιχείρηση τους αποποιούμενοι ζημιές, αφήνοντας απλήρωτους εργαζόμενους στο δρόμο και μεταφέροντας ό,τι «υγιές χαρτί» έχουν σε άλλη υπάρχουσα ή νέα επιχείρηση, αλλά και συνεχίζοντας και την πλούσια ζωή τους. Από την άλλη, τα «φέσια» διαφόρων εταιριών σε άλλες εταιρίες (βλ. τις πλέον χαρακτηριστικές περιπτώσεις του Παπασωτηρίου και του Ελευθερουδάκη) έχουν ως συνέπεια ακόμα περισσότερους απλήρωτους συναδέλφους, στους οποίους μετακυλίονται τα χρέη αυτά.
Σταθερή είναι η πάλη μας και ενάντια στις απολύσεις, όπως κι ενάντια σε κάθε κρούσμα εργοδοτικής τρομοκρατίας και ασυδοσίας. Ενάντια, επίσης, στη συνεχή πίεση για εντατικοποίηση των ρυθμών εργασίας. Ενάντια στη μη τήρηση των όρων υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς.
Παράλληλα, βασική στόχευσή μας αποτελεί και η συνέχιση και η ενδυνάμωση του αγώνα ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας κι ενάντια στις «λευκές νύχτες». Βασιζόμενοι στις μάχες όλης της περασμένης περιόδου, στη δυναμική που είχαν οι κυριακάτικες απεργιακές παρεμβάσεις και όλες οι σχετικές κινητοποιήσεις στην πιάτσα του βιβλίου, στο κέντρο και σε διάφορες γειτονιές, καθώς και στην όλη λειτουργία του Συντονιστικού δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια, μπορούμε σήμερα να μιλάμε για έναν αγώνα που γίνεται στην πράξη και όχι στα λόγια. Για έναν πολύχρονο πλέον αγώνα, με σημαντικές μάχες μέσα κι έξω από τους χώρους δουλειάς μας, με διώξεις και καταδίκες, αλλά και με σταθερά βήματα που έχουμε κάνει προς την κατεύθυνση της ανάδειξης μιας σειράς ζητημάτων από τη σκοπιά των εργατικών συμφερόντων και της οργάνωσής μας ως εργαζόμενοι, για να αντισταθούμε στην επίθεση που δεχόμαστε.
Και βέβαια συνεχίζουμε να υπερασπιζόμαστε και μια ακόμα συλλογική κατάκτηση του κλάδου μας, την αργία του Αγίου Πνεύματος, την οποία διάφοροι εργοδότες επιχειρούν (μέσα και από την κατάργηση της κλαδικής σύμβασης) να μας υφαρπάξουν.
Επίσης, κατά τα δυο τελευταία χρόνια, ο Σύλλογός μας προχώρησε σε μια καταστατική αλλαγή, προκειμένου να μπορούν να γράφονται σε αυτόν ως μέλη και οι συνάδελφοι που εργάζονται σε όλα τα τμήματα, πέραν αυτών του βιβλίου και των χαρτικών, σε μεγάλα πολυκαταστήματα όπως το «public» και το «πλαίσιο». Με τον τρόπο αυτό, καθίσταται εφικτή η ουσιαστική συνδικαλιστική δράση μας σε αυτούς τους χώρους δουλειάς και συνεισφέρουμε στην ενίσχυση της θέσης των συναδέλφων τόσο στις εν λόγω αλυσίδες, όσο και συνολικά. Άλλωστε, οι διάφορες αντεργατικές πρακτικές που εφαρμόζονται εκεί ή και σε άλλες μεγάλες επιχειρήσεις, τείνουν να διαχέονται στο σύνολο της αγοράς. Μάλιστα, στο public μέσα από μια σειρά παρεμβάσεών και πιέσεις προς την εργοδοσία κατά τα τελευταία κυρίως χρόνια μπορούμε να μιλάμε ήδη για κάποιες νίκες, που αφήνουν σημαντική παρακαταθήκη για τη συνέχεια.
Αντίστοιχα, είναι ανάγκη να δυναμώσουμε και την παρουσία μας και στον κλάδο του χάρτου, στα καταστήματα και τις αποθήκες λιανικής και χονδρικής πώλησης χαρτικών και στα φωτοτυπεία. Σε κάθε περίπτωση, ως προς αυτό είναι αναγκαία η συμβολή και των ίδιων των συναδέλφων που εργάζονται σε αυτούς τους χώρους δουλειάς.
Και βέβαια, καλούμαστε να δώσουμε μάχες και από κοινού με άλλα αγωνιζόμενα εργατικά κλαδικά και επιχειρησιακά σωματεία και εργατικές συλλογικότητες στη βάση των κοινών ταξικών συμφερόντων μας, συνδέοντας έτσι τους αγώνες μας και ενισχύοντας τη συλλογική δύναμή μας, ως οι παραγωγοί του πλούτου που υπάρχει γύρω μας και που μας τον κλέβουν τα αφεντικά. Ταυτόχρονα, όπως και διαχρονικά ως Σύλλογος κάνουμε πράξη, καλούμαστε να συμμετέχουμε και στο ευρύτερο ταξικό-κοινωνικό κίνημα, παλεύοντας ενάντια στον πόλεμο, το ρατσισμό και το φασισμό, ενάντια στην καταστολή των αγώνων και την κρατική τρομοκρατια, για την προάσπιση των κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων και του φυσικού περιβάλλοντος, για την κάλυψη των βασικών κοινωνικών αναγκών, όπως στέγη, τροφή, υγειονομική περίθαλψη, μετακίνηση με τα ΜΜΜ και για να δυναμώσουμε την αλληλεγγύη και τους κοινούς αγώνες μας με τους μετανάστες.
Τέλος, παράλληλα με τους εργατικούς αγώνες, ο Σύλλογός μας προχωρά και σε μια σειρά πολιτιστικών και μορφωτικών εκδηλώσεων, όπως προβολές ταινιών, μουσικές βραδιές και συζητήσεις, στις οποίες καλούμαστε να συμμετέχουμε όλοι μας, συμβάλλοντας προφανώς και στην οργάνωσή τους.
Συνάδελφοι και συναδέλφισσες,
Αντιλαμβανόμενοι-ες όλα τα παραπάνω, καλούμαστε να συσπειρωθούμε στο Σύλλογό μας και συμμετέχουμε ενεργά στις συλλογικές διαδικασίες και τη δράση του. Να γραφτούμε όλοι και όλες ως μέλη και να παρακινήσουμε και τους συναδέλφους μας να κινηθούν σε αυτήν την κατεύθυνση. Να στηρίζουμε το ταμείο αλληλοβοήθειας του Συλλόγου μας. Στους χώρους δουλειάς μας είναι ανάγκη να προωθούμε ένα κλίμα συναδελφικής-ταξικής αλληλεγγύης, να επιχειρούμε συλλογικά να βάζουμε φρένο στις διάφορες ορέξεις των εργοδοτών. Να ενημερώνουμε το Σύλλογο για κάθε τι που τρέχει, ώστε να δίνονται από κοινού, δηλαδή και σε επίπεδο κλάδου, οι όποιες μάχες. Και βέβαια είναι ανάγκη να μεταφέρουμε στο χώρο δουλειάς μας το λόγο του Συλλόγου καθώς και ενημέρωση για τη δράση του.
Να συμμετέχουμε όλοι και όλες στην προσεχή εκλογοαπολογιστική συνέλευση την Κυριακή 5 Μάρτη στις 11πμ και στις εκλογές στις 9 & 10 Μάρτη (9.30πμ-9.30μμ). Όχι για να αναθέσουμε τα καθήκοντά μας σε κάποιο Δ.Σ., αλλά για να δείξουμε και με αυτόν τον τρόπο τη συλλογική μας δύναμη. Η μαζική συμμετοχή μας στις εκλογές θα αποτελέσει ένα βασικό διαπραγματευτικό χαρτί στους εργατικούς αγώνες που έχουμε μπροστά μας.
Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου – Ψηφιακών Μέσων Αττικής
Λόντου 6, Εξάρχεια, Αθήνα | 2103820537 – 6980182255 | sylyp_vivliou@yahoo.gr | bookworker.wordpress.com
Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου - Χάρτου - Ψηφιακών Μέσων Αττικής 