ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ
Συνάδελφοι και συναδέλφισσες,
Το δικαίωμα του κόσμου της εργασίας στην ασφάλιση είναι μια κατάκτηση που δεν χαρίστηκε. Προήλθε από τους αγώνες και την πίεση που άσκησε το εργατικό κίνημα καθώς ήταν σε καλύτερο ταξικό συσχετισμό απέναντι στην αστική τάξη από ό,τι είναι σήμερα. Tο κράτος αναγκάστηκε να το παραχωρήσει για να αποφύγει τις συγκρούσεις διαφυλάττοντας έτσι τα συμφέροντα της κυρίαρχης τάξης από τη μια και προκειμένου να εξασφαλιστεί η αναπαραγωγή της εργατικής δύναμης από την άλλη. Οι εργαζόμενοι ήταν στη φτώχεια και χωρίς περίθαλψη. Η κοινωνική ασφάλιση λοιπόν μαζί με την περίθαλψη και τον μισθό είναι ζητήματα ίσης σημασίας για τους εργαζόμενους.
Η αντιασφαλιστική επίθεση έρχεται από παλιά. Ήδη από το ’50 το κράτος εκμεταλλεύεται τα χρήματα των ασφαλιστικών ταμείων, δηλαδή μεγάλο μέρος του κοινωνικού πλούτου που παρήγαγαν οι εργαζόμενοι. Μετέπειτα και πριν ουσιαστικά ισχύσει το δικαίωμα της καθολικότητας στην ασφάλιση, τη δεκαετία του ’80, εντείνεται η επίθεση και με τη συναίνεση της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας γίνεται η αρχή της διάλυσής της. Οι μορφές που έπαιρνε αυτή η διάλυση φαίνονταν είτε όταν αυξάνονταν οι εισφορές και μειώνονταν οι παροχές, είτε όταν παραχωρούνταν λιγότερα εργασιακά δικαιώματα, είτε όταν ακόμα διαφοροποιούνταν τα όποια κεκτημένα μέσα από τον κατακερματισμό των εργαζόμενων και στη συνέχεια τον διαχωρισμό τους σε παλιούς και νέους. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο σταδιακής υποχώρησης των εργαζόμενων, η απελπισία σπρώχνει τον κόσμο στην αγκαλιά της ιδιωτικής υγείας και ασφάλισης. Βασική επιδίωξη ενός συστήματος που καραδοκεί να περιέλθουν τα δημόσια αγαθά στον ιδιωτικό τομέα και το Θατσερικό σύστημα να επικρατήσει ως μοντέλο.
Σήμερα, εν μέσω βαθιάς κρίσης, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ διατείνεται ότι οι δημοσιονομικές ανάγκες επιβάλουν τις μεταρρυθμίσεις στο ασφαλιστικό, και ότι δεν θίγονται τα ασφαλιστικά δικαιώματα. Εμείς, αντιμετωπίζοντας το ζήτημα του ασφαλιστικού από την πλευρά των εργατικών συμφερόντων καταλαβαίνουμε ότι πρόκειται για μεγάλο ψέμα:
– Ο χωρισμός της σύνταξης σε εθνική και ανταποδοτική σημαίνει στην μεν πρώτη περίπτωση ότι πρόκειται για σύνταξη φιλοδώρημα, αλλά ακόμα και αυτό υπό προϋποθέσεις. Στη δε δεύτερη περίπτωση θα προκύπτει βάσει ασφαλιστικών εισφορών. Πράγμα που με χιλιάδες ανθρώπους χωρίς δουλειά και άλλους με επισφαλείς εργασιακές σχέσεις και αφεντικά που ολοένα εκβιάζουν για μαύρη εργασία τους νεοεισερχόμενους, μοιάζει με κοροϊδία! Επιπλέον με αυτό τον τρόπο μετατρέπουν ένα συλλογικό δικαίωμα σε ατομική υπόθεση. Έτσι κράτος και αφεντικά ξεμπερδεύουν με μηδαμινά ποσά, διώχνουν στην πραγματικότητα από πάνω τους το κόστος της ασφάλισης, οδηγώντας σε πολύ μικρές συντάξεις, σε εξαθλιωμένους συνταξιούχους. Ο μισθός θα προκύπτει από τον υπολογισμό των μισθών όλου του εργάσιμου βίου και όχι μόνο της τελευταίας πενταετίας, το ποσοστό αναπλήρωσης θα είναι μικρότερο με αποτέλεσμα και η ανταποδοτική και η συνολική σύνταξη να είναι πολύ μικρότερες από τα σημερινά δεδομένα.
– Γνωρίζουμε ότι ψηφίστηκαν το καλοκαίρι ολέθριες αυξήσεις των ορίων συνταξιοδότησης στα 67 έτη (ή 62 έτη για 40 χρόνια εργασίας), συνοδευόμενες από περικοπές σε συντάξεις επικουρικές, ΕΚΑΣ και εφάπαξ.
– Γνωρίζουμε ακόμα ότι η λεηλασία των ταμείων δεν προήλθε από εμάς, τους παραγωγούς του κοινωνικού πλούτου, αλλά συνδέεται με την ίδια τη λειτουργία του κράτους και του κεφαλαίου (τζογάρισμα των αποθεματικών, δομημένα ομόλογα, «κούρεμα» του PSI, αποπληρωμή του ΔΝΤ, εργοδοτική εισφοροδιαφυγή κ.α.). Και τώρα χρησιμοποιείται ως άλλοθι προκειμένου να γίνει αποδεκτή και επιβεβλημένη η ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης.
Η αντιασφαλιστική επίθεση που δεχόμαστε για μια ακόμα φορά, με ιδιαίτερη όμως σφοδρότητα σήμερα, σαν να πρόκειται για μια υπόθεση που το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο θέλει να ξεμπερδεύει μια και καλή, χρειάζεται να μας βρουν απέναντί τους. Για να αποκρούσουμε την επίθεση που δεχόμαστε όλο το φάσμα των εργαζόμενων ηλικιών, αλλά και των ανέργων και η νέα γενιά που την καταδικάζουν να περιπλανιέται εργασιακά και να μην έχει κοινωνική ασφάλιση.
Συνάδελφοι και συναδέλφισσες,
Το νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό που θα κατατεθεί, το επόμενο διάστημα, στη Βουλή προς ψήφιση θα αποτελέσει ταφόπλακα της κοινωνικής ασφάλισης. Ενάντια στη μοιρολατρία και το φόβο που θέλουν να μας επιβάλουν, καλούμαστε να δείξουμε έμπρακτα και συλλογικά την αγωνιστικότητά μας, να ενισχύσουμε το σωματείο μας, να ενισχύσουμε την από τα κάτω οργάνωσή μας στους χώρους δουλειάς. Να στηριχτούμε στις δικές μας δυνάμεις, κόντρα στη λογική της ανάθεσης. Να συναντηθούμε με συναδέλφους από άλλους κλάδους και προλεταριακά στρώματα που πλήττονται και βλέπουν το ασφαλιστικό από ταξική σκοπιά και όχι συντεχνιακά.
Απέναντι στη λυσσαλέα επίθεση του συστήματος απαντάμε σύμφωνα με τις πραγματικές μας ανάγκες για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε, να κρατηθούμε όρθιοι, να αλλάξουμε τους ταξικούς συσχετισμούς και να αντεπιτεθούμε, παίρνοντας πίσω αυτό που δικαιωματικά μας ανήκει, τον κλεμμένο κοινωνικό πλούτο.
• Να αποσυρθεί το νομοσχέδιο όλεθρος.
• Μόνιμη και σταθερή δουλειά με αξιοπρεπείς μισθούς, ασφάλιση, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους, εργαζόμενους και άνεργους, ντόπιους και μετανάστες.
• Μείωση ημερήσιου χρόνου εργασίας, αξιοπρεπή εργασιακά δικαιώματα, συλλογικές συμβάσεις, μείωση ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, μείωση χρόνων εργασίας, όχι να δουλεύουμε ως τα βαθιά γεράματα.
• Διατήρηση και ενίσχυση του αναδιανεμητικού χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης.
ΟΛΟΙ και ΟΛΕΣ στην Πανεργατική ΑΠΕΡΓΙΑ στις 4 Φλεβάρη
Συγκέντρωση στο Πολυτεχνείο (Πατησίων) στις 10.30πμ
Καλούμε σε Γενική Συνέλευση την Κυριακή 14 Φλεβάρη στις 11πμ στα γραφεία μας
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ – ΧΑΡΤΟΥ, ΑΤΤΙΚΗΣ
Λόντου 6 – Εξάρχεια, 10681 Αθήνα, τηλ: 210 – 3820537
sylyp_vivliou@yahoo.gr, https://bookworker.wordpress.com
Την Κυριακή 17/1 προχωρήσαμε σε μια ακόμα σειρά απεργιακών παρεμβάσεων στο πλαίσιο της απεργίας -που τελικά κηρύχτηκε για όλο τον κλάδο του εμπορίου- ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας.
Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου - Χάρτου - Ψηφιακών Μέσων Αττικής 